. دل نوشته ای برای کارگران معدن زغال طبس ✍نگارنده : احمد لطفی ایرانیان اصیل مردمانی سخت کوش و با شرافت هستند. آنها درصورت داشتن کاری مشخص، نهایت تلاش و اخلاص، و از خود گذشتگی را برای آن کاری که به آنها محول شده، به شکلی درست، و با وجدان کاریِ ستودنی انجام وظیفه می نمایند. از قدیم گفته اند؛ صاحبان شرکت و متولیان امر هم باید خدا را در نظر بگیرند، و در کنار خدمات همنوعانی که در شرایط سخت در معدن زغال سنگ فعالیت می کنند، شایسته است، آنها نیز به وظایف قانونی خویش عمل نمایند. درواقع وظیفه دارند، اسباب و ابزار امنیت شغلی کارگران معدن را مهیا کنند. این کارگران دارای زن و فرزند بودند، در روز اول مهر که فرزندانشان به امید آن‌که بابا برمی گردد و نان و آذوقه می آورد. دست محبت و نوازشش بر سر آنها می کشد. اما ندانم کاری افراد زیاده خواه و خود خواه که فقط به فکر جیب خود بوده اند، چرخ زندگی این خانواده های زحمتکش را به چمر و عزا تبدیل می کنند. طبس شهری کویری است، این کارگران در شرایط سختی به دنبال بدست آوردن نان حلال در تکاپو بوده اند. در این اولین روز فصل پائیز سال ۱۴۰۳ خورشیدی، کارگران معدن زغال سنگ طبس دچار حادثه شدند. و یش از پنجاه نفر آنها جان به جان آفرین می دهند. بر روح بلندشان درود می فرستم، و با خانواده های داغدار و حادثه دیده اعلام همدردی می نمایم. روح به حق پیوسته ی آن کارگران زحمتکش شاد بادا. #تازه‌ترین_و_تحلیلی‌ترین_ #اخبار #لرستان_در_بلوطستان 🅱 eitaa.com/joinchat/135528452C8840727e87