👆👆👆. آیا این تعداد اشتغال‌زایی برای به چالش کشیدن روند دراز مدت توسعه پایدار در شهرستان کوهدشت می‌ارزد؟ ۵-سرمایه‌گذار این کارخانه، چینی است. یعنی سرمایه‌گذار، خارجی است. یقیناً جذب سرمایه‌گذار خارجی برای کشور، منافع بسیاری دارد. اما در این زمینه، یک نکته حائز اهمیت است؛ بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته (که به سطح خاصی از توسعه رسیده و کاهش سطح آلایندگی محیط زیست را بر رشد اقتصادی ترجیح می‌دهند)، به این نتیجه رسیده‌اند که صنایع آب بر (یا انرژی بر) با آلایندگی بالا را به عنوان سرمایه‌گذاری خارجی به کشورهای جهان سوم (با نیروی کار ارزان و منابع طبیعی فراوان) هدایت کنند و مجدد تولیدات همان صنعت را به کشور خود وارد کنند. یعنی فرایند تولید و استهلاک و آلایندگی را به کشور جهان سومی منتقل می‌کنند و نهایتاً محصول نهایی مورد نیاز خود را نیز به عنوان واردات از همان کشور وارد می‌کنند. آیا احداث کارخانه‌ي فروسیلیس جز این صنایع نیست؟ ۶-یکی از نکات جالبی که معاون محترم سابق اقتصادی استانداری زنجان گفتند، توسعه‌ي خوشه‌ي صنعتی کفش به جای توسعه‌ي صنایع آلاینده‌ای چون فروسیلیس در شهر کوچک هیدج از توابع زنجان بود. نکته جالب این‌که این شهر ۱۲ هزار نفری هم‌اکنون از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان کفش کشور است (یکی از سه قطب تولید کفش در ایران) که البته در زمینه تولید کفش بچگانه مقام اول را در کشور دارد! این صنعت همه مردم آن منطقه و کل استان زنجان را ذی‌نفع کرده و درآمدی پایدار برای پیر و جوان آن‌جا ایجاد کرده است. نکته این‌که نه آب‌بر است و نه آلایندگی دارد. آیا بهتر نیست مسئولان گرامی استان لرستان، خاصه نماینده‌ی محترم کوهدشت جناب آقای امامی‌راد پیگیر یک خوشه‌ي صنعتی مانند نساجی، پوشاک، تولیدی کیف، کفش و … باشند که منافع بسیار و مضرات بسیار اندکی دارند و روند توسعه‌ي دراز مدت شهرستان کم‌آب کوهدشت را نیز تهدید نمی‌کنند؟ #تازه‌ترین_و_تحلیلی‌ترین_ #اخبار #لرستان_در_بلوطستان 🅱 eitaa.com/joinchat/135528452C8840727e87