🏴هنوز هم حسین(ع) تنهاست...🏴 نمی‌گویم عزاداری‌های جوانان در اَشکال و انواع مختلف اِشکال دارد، بلکه همه را ارج می‌گذارم، اما وقتی می‌بینم که عزاداری‌های ما و اشک‌ریزان‌های ما منشأ عمل نمی‌شود مثال یک ابر می‌گریم؛ آری می‌گریم بر گریه‌های . آری وقتی می‌بینم که گریه بر (ع) در آدمی می‌آورد اما مقطعی، و را به محاق می‌برد دلم می‌گرید و فریادهایم در درون خفه می‌شوند. من نمی‌دانم چگونه می‌شود به اشک ریخت و بعد از اشک‌ریزان به خلق زد و پشت سرشان کرد؟! سؤال من این است که آن اشک‌ها کجا رفته‌اند که این‌گونه جسور گشته‌ایم! چرا اشک ما ظرفیتمان را بالا نمی‌برد؟ چرا عزاداری‌های ما، ما را در حوزه‌های مختلف زندگی بارور نمی‌کند؟ چرا ، همه وجودمان و همه عزاداری‌هایمان را در برگرفته است؟ چرا دوباره برگشتیم به و عزای بر حسین را در مسابقات ستونِ فقرات‌شکنی از طریق بلند کردن بسیار سنگین خلاصه می‌کنیم؟! چرا عزاداری‌های ما، ما را از نجات نمی‌دهد؟ برای بسط این نظر شما را به خواندن آماری فرامی‌خوانم که سخت تکان‌دهنده است. ابتدا باید بگویم براساس اطلاعات و آمار موجود در سازمان‌های متولی، تا مرداد۹۸ در کل استان ، یعنی شهرهای تهران، ری، اسلامشهر، شهریار، ملارد، شهر قدس، بهارستان، رباط‌کریم، قرچک، ورامین، پیشوا، پاکدشت، پردیس، دماوند و فیروزکوه، ۱۱ هزار و ۴۶۲ فعال وجود دارد که از این تعداد هشت‌هزار و ۹۴۲ هیئت مذهبی در شهر تهران و دو هزار و ۵۲۰ هیئت در شهرستان‌های اطراف شهر تهران فعال هستند. در شهر تهران، در منطقه شمیرانات، مناطق یک و ۳، ۴۲۹ هیئت مذهبی، در مناطق ۲، ۵، ۶، ۱۰، ۲۲، ۱۸۶۰ هیئت مذهبی، در مناطق ۴، ۷، ۸ و ۱۳، ۱۳۹۲ هیئت مذهبی، در مناطق ۹، ۱۱، ۱۷، ۱۸، ۱۹ و ۲۱، ۱۷۲۵ هیئت مذهبی، در مناطق ۱۲، ۱۴، ۱۵ و ۱۶، ۲۳۹۶ هیئت مذهبی. در منطقه ۲۰ و شهرری جمعاً ۱۱۴۰ هیئت مذهبی فعال وجود دارند که در ایام محرم اقامه عزا می‌کنند. همان‌طور که از اطلاعات مشخص است هرچه از شمال تهران و مناطقِ برخوردار، به سمت جنوب و مناطق کم‌برخوردارتر حرکت می‌کنیم تعداد اماکن و هیئت‌های مذهبی افزایش پیدا می‌کند. علاوه‌ بر اینها، نزدیک به ۵۳۶ هیئت متعلق به اتباع عراق، افغانستان، هند و پاکستان نیز در تهران فعالیت دارند و در ایام عزای سیدالشهدا(ع) در حال برگزاری مراسم عزاداری هستند. هرچه به سمت تهران پیش می‌رویم بر میزان هیئت‌ها افزوده می‌شود اما با این سؤال مواجه می‌شویم که بیشترین و اعتیاد و بزهکاری در کدام قسمت شهر تهران بیشتر است؟ چرا کثرت هیئت‌های زیاد جنوب شهر نتوانسته از میزان این ناهنجاری‌ها کم کند؟ به حدی این ناهنجاری‌ها در جنوب شهر زیاد است که در برخی از مناطق جنوب شهر معتادان حکومت نظامی تشکیل داده‌اند! اکنون برگردیم به پیام اباعبدالله(ع) که تماماً زندگی ، بندگی خدا و اخلاقی‌زیستن و سالم روحی و جسمی بودن است. چرا در ما عزاداران و هیئت‌داران کم است؟ برای اینکه اساس عاشورایی داریم ولی از شعور عاشورایی برخوردار نیستیم و عاشورا را در برخی امور ظاهری خلاصه کردیم. درحالی‌که باید پای منبر و بنشینیم. پس باید اعتراف کنیم که به رغم این شور و احساس ما، حسین(ع) تنهاست؛ زیرا به آموزه‌هایش کم توجه می‌کنیم. فرد و جامعه حسینی فقیر نیست؛ تنبل نیست؛ فعال و پویاست، بی‌نظم نیست؛ در انجام امور امروز و فردا نمی‌کند؛ اخلاق و قانون بر آن حاکم است؛ عبادت سرلوحه زندگی‌شان است نه اینکه به خاطر ادامه عزاداری، نماز صبح که هیچ نماز مغرب و عشا نیز فدای عَلَم و کتل شود... ادامه مطلب👇