✍️ یادداشت 📌 تاسی حضرت اسماعیل بن حزقیل به امام حسین علیهماالسلام 🔸 یکی از انبیاء بزرگ الهی که خداوند متعال از او در قرآن نام برده است؛ حضرت اسماعیل بن حزقیل علیه السلام است. 🔹 امام صادق علیه السلام در تأویل آیه «وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِسْمَاعِيلَ إِنَّهُ كَانَ صَادِقَ الْوَعْدِ وَكَانَ رَسُولًا نَبِيًّا؛[مریم/۵۴] و یاد کن در کتاب خود شرح حال اسماعیل را که بسیار در وعده صادق و رسول و پیغمبری بزرگوار بود» فرمودند: پیامبری که خدا در این آیه از او یاد کرده است، اسماعیل فرزند حضرت ابراهیم علیهماالسلام نمی‌باشد؛ چراکه که وی تنها دارای مقام نبوت بود و هرگز مقام رسالت را نداشت. از این‌رو مقصود از اسماعیل در این آیه، اسماعیل بن حزقیل است که هر دو مقام نبوت و رسالت را دارا بود. 🔹 خداوند اسماعیل بن حزقیل را به‌سوی قومش مبعوث گرداند، ولی او را تکذیب کرده و شکنجه دادند و پوست سر و صورت وی را کندند. سپس خداوند بر آنان خشم گرفت و سطاطائیل؛ فرشته‌ی عذاب را نزد وی فرستاد و به او گفت: ای اسماعیل! من سطاطائیل فرشته‌ی عذاب هستم. خداوند مرا نزد تو فرستاده تا اگر بخواهی، قومت را عذاب کنم». 🔸 اسماعیل به او گفت: «ای سطاطائیل! مرا نیازی به عذاب ایشان نیست». سپس خداوند به او وحی نمود: «خواسته‌ات را بخواه که عطا می‌کنم ای اسماعیل» آن پیامبر خدا در خواست خود را چنین مطرح کرد: «فَقَالَ لِي أُسْوَةٌ بِمَا يُصْنَعُ بِالْحُسَيْنِ؛ من هم به مظلومیّت امام حسین علیه السلام اقتدا می‌نمایم» و اینگونه امام حسین علیه السلام برای این پیامبر خدا اسوه بود. 🌐 جهت مطالعه‌ی بیشتر، کلیک کنید: https://btid.org/fa/news/216774 📎 #اعتقادات 📎 #کلام 📎 #شکوه_حسینی 🔰 معاونت تبلیغ و امور فرهنگی حوزه های علمیه 🌐 btid.org