بانوی تمدن ساز 🇵🇸🇮🇷
تا زمانی که مسئولان فرهنگی در اتاقهای دربسته گزارش کاغذی می‌خوانند و با ماشین شیشه دودی حرکت می‌کنند
«در حوالی نوکِ بینی! » مدتی پیش دعوت شدیم به جلسه‌ای با حضور برخی از مسئولان؛ فضای محوطه خارجی محل اداری جلسه، مملو بود از خانمهای بی حجاب و و آقایان بدپوشش! ◀️ هر چه چشم گرداندم حتی یک خانم با شال روی سر ندیدم... ❎ اغلبشان اساسا شالی نداشتند ولو روی گردن! در سرمای هوا! شلوارهای پاره و نیم تنه‌ها نشان از مرگ عقلانیت داشت... در ذهن گذراندم تابستان چه خواهد شد؟! ✅ با غم و امید وارد جلسه شدم... پس از ختم آیاتی چند از کلام الله مجید میزبانان شروع کردند به ارائه گزارش از بهتر شدن اوضاع فرهنگی بنا بر اقدامات داهیانه‌ای که داشتند طوری با شور و قوت سخن می‌گفتند که من با هر جمله‌شان بیشتر شک می‌کردم به آنچه در بدو ورود دیده بودم! 🗣 می‌گفتند از اینکه خروجی اقداماتشان فضای ظاهری شهر را به نحو چشمگیری تغییر داده و اصلاح نموده است و...! موقع خروج از جلسه با امید اینکه توهمات مرا به دید غلط رسانده، دوباره چشم گرداندم... همان وضع بود با این تفاوت که صحنه سیگار کشیدن چند دختر و پسر در شرایط ناهنجار هم به دیده های قبلیم اضافه شد 👈 و این سوال که؛ یعنی این مسئولان موقع ورود و خروج به ساختمان اداره شان حتی از پشت شیشه هم یکبار به جامعه نگاه نکردند؟!!! 📌و چه بپذیرم چه توجیه یا رد کنیم این درد مبنایی ماست در اغلب سیاست گذاریها و اقدامات فرهنگی ✍️ کانال 🔻 🆔 @banooyetamadonsaz