✍️ پاسخ به یک #شبهه (۱)؛
❓چرا سگ با این همه فایده نجس است؟
◻️ نجاست سگ یک مساله فقهی است که روایات زیادی برای آن وارد شده و اجماع فقها هم بر نجاست آن وجود دارد.
🔹محکم‌ترین دلیل در عمل به احکام، #تسلیم و تعبّد به سخنان خداوند حکیم است، اگر چه ما دلیل واقعی آن حکم را ندانیم.
🔹 در مورد فلسفه واقعی این حکم باید گفت، فلسفه بسیاری از احکام الهی به صورت روشن در آیات و روایات، بیان نشده (مانند عدد رکعات نمازهای پنجگانه)، اما مسلمان چون اعتقاد و باور به خداوند و علم و حکمت او دارد و چون احکام الهی را دارای مصلحت و مفسده واقعی (دنیوی یا اخروی، فردی یا اجتماعی، جسمی یا روحی)، می‌داند بدان‌ها عامل است هر چند این مصالح و مفاسد را با علم اندک، کشف و فهم نکند.
◻️ نخستین نکته اینکه #طهارت‌ونجاست، ارزش مخلوقات و حقوق آنها را کم یا زیاد نمی کند، حیوانات، همگی مخلوق حق تعالی هستند، بنا بر این هرکدام، در حد و اندازه خود، از حقوقی برخوردارند.
◻️ شریعت، هرگونه آزار حیوانات و از جمله سگ را ممنوع نموده و حفظ جانشان را لازم شمرده است تا آنجا که حتی در صورت کمبود آب برای شرب حیوانی مانند سگ، نباید با آن وضو گرفت. بلکه باید تیمم کرد و حیوان را سیراب نمود.
◻️ رعایت #حقوق سگ یا هر موجود دیگری به معنی عدم آزار، رسیدگی به آب و غذا و مانند این امور است، ولی اینکه حیوان، مونس یا همبازی انسان باشد یا توسط انسان نوازش شود، فایده ای به حال حیوان ندارد تا جزو حقوق حیوان باشد.
◻️ سگ حیوانی است وفادار و در طول تاریخ منافع زیادی برای انسان داشته است، اما مفید بودن ربطی به طهارت و نجاست ندارد.
◻️ امکان دارد اعلام نجاست برای این حیوان، از جهت #بهداشت فردی باشد که مانع سرایت بعضی بیماری‌ها از سگ به انسان شود و یا بعضی #جنبه‌های‌روانی بوده تا انسان به این حیوان علاقه مفرط پیدا نکند، تا جایی که سگ خود را بهتر از همسر، فرزند، خانواده و دوست و رفیق بداند؛ یعنی آنچه که امروزه متأسفانه در بعضی جوامع ملاحظه می‌کنیم.
@HawzahNews | خبرگزاری‌حوزه