#تولد_دوباره #بی_تو_هرگز #قسمت_چهل_و_یکم : که عشق آسان نمود اول ❤️ نه دلی برای برگشتن داشتم😞 ... نه قدرتی💪 ... همون جا توی منطقه موندم ... ده روز نشده بود، باهام تماس گرفتن ... ☎️ - سریع برگردید😟 ... موقعیت خاصی پیش اومده ... رفتم پایگاه نیرو هوایی و با پرواز انتقال مجروحین برگشتم تهران ... دل توی دلم نبود ... نغمه و اسماعیل بیرون فرودگاه✈️... با چهره های داغون و پریشان😖 منتظرم بودن ... انگار یکی خاک غم و درد روی صورت شون پاشیده بود😩 ... سکوت مطلق توی ماشین حاکم بود ... دست های اسماعیل می لرزید ... لب ها و چشم های نغمه😣 ... هر چی صبر کردم، احدی چیزی نمی گفت ... - به سلامتی ماشین خریدی آقا اسماعیل؟😉 - نه زن داداش😔 ... صداش لرزید ... امانته ... با شنیدن "زن داداش" نفسم بند اومد و چشم هام گر گرفت... بغضم رو به زحمت کنترل کردم ... - چی شده؟😥 ... این خبر فوری چیه که ماشین امانت گرفتید و اینطوری دو تایی اومدید دنبالم؟ ... صورت اسماعیل شروع کرد به پریدن ... زیرچشمی به نغمه نگاه می کرد ... چشم هاش پر از التماس بود😰 ... فهمیدم هر خبری شده ... اسماعیل دیگه قدرت حرف زدن نداره ... دوباره سکوت، ماشین رو پر کرد ... - حال زینب اصلا خوب نیست😭 ... بغض نغمه شکست ... خبر شهادت علی آقا رو که شنید تب کرد😷 ... به خدا نمی خواستیم بهش بگیم ... گفتیم تا تو برنگردی بهش خبر نمیدیم ... باور کن نمی دونیم چطوری فهمید😟 ... جملات آخرش توی سرم می پیچید ... نفسم آتیش گرفته بود🔥 ... و صدای گریه ی نغمه حالم رو بدتر می کرد ... چشم دوختم به اسماعیل ... گریه امان حرف زدن به نغمه نمی داد... - یعنی چقدر حالش بده؟😨 ... بغض اسماعیل هم شکست😭 ... - تبش از 40 پایین تر نمیاد ... سه روزه بیمارستانه ... صداش بریده بریده شده😭 ... ازش قطع امید کردن ... گفتن با این وضع... دنیا روی سرم خراب شد😨 ... اول علی ... حالا هم زینبم😭 ...