امیرالمومنین علیه السلام در وصیتی به امام حسین علیه السلام می فرماید: 🍃أي بُنَيَّ ، لا تُؤيِسْ مُذنِبا، فَكَم مِن عاكِفٍ على ذَنبِهِ خُتِمَ لَهُ بخَيرٍ، و كَم مِن مُقبِلٍ على عَمَلِهِ مُفسِدٌ في آخِرِ عُمُرِهِ ، صائرٌ إلَى النارِ ، نَعوذُ بِاللّه ِ منها! اى فرزندم! هيچ گنهكارى را نوميد مكن زيرا اى بسا كسى كه عمرى گناه مى كند، اما فرجامش به نيكى ختم مى شود و اى بسا كسى كه عمرى عمل خير مى كند، ليكن در پايان عمرش گرفتار فساد مى شود و رهسپار دوزخ مى گردد، پناه به خدا از آتش دوزخ. سرنوشت و عاقبت ما چه خواهد شد و چگونه می توانیم با اطمینان به فرجام خود نگاه کنیم؟ این سوالی است که هر کس باید از خودش بپرسد و هر کس راهی برای رسیدن به عاقبت خوب و الهی پیدا نماید. باید بدانیم که برای هیچ کس، هیچ تضمین و قطعیتی برای بد یا خوب بودن فرجامش نیست و هر لحظه و آن امکان دارد انسان به بدعاقبتی دچار گردد و پای در رکاب هوس و دنیا گذاشته و خسر الدنیا و الاخره شود!!