#پاسخ👇👇
🔹 مبالغه و زیاده گویی و تحریف تاریخ، ترفند طرفداران حکومت پهلوی برای مظلوم نمایی و حق جلوه دادن خود و جنایتهایشان است.
🔹ما اشتباهات، تندروی ها، خودسری ها و رفتارهای غیر عقلانی و بدون هماهنگی های را در اول انقلاب شاهدیم که البته با توجه به شرایط پیچیده انقلاب، امری طبیعی است اما به هیچ وجه آن را تأیید نمی کنیم و نمی پذیریم که برخی از این کارها، مصداق انقلابی گری باشد و بتوان به عنوان شناسنامه انقلاب اسلامی به آنها نگریست.
🔹 بسیاری از اسامی نام برده شده در متن بالا، مانند بسیاری از کشته سازی های دیگر، جعلی و دروغ هستند.
🔹 درباره اعدام ارتشی ها در ابتدای انقلاب، همواره دروغهای مبالغه آمیز گفته شده است. اما در این مورد، حتی "ویکی پدیا" که معمولاً مطالبش صادقانه نیست و به نوعی وجهه نظام جمهوری اسلامی را خراب می کند، تنها نام 54 نفر از ارتشی ها را به عنوان اعدامیان سال 57 بیان می کند.
https://b2n.ir/j37514
اما اینها از اعدامی ها می گویند، ولی از کسانی که در پست خود ابقاء شده و یا مجوز خروج از کشور گرفتند و یا در ایران تا آخر عمر در آسایش زندگی کردند را نمی گویند:
👈 از سرلشکر قرنی تا شهید فلاحی، پنج نفر از تیمساران رژیم پهلوی به خدمت اعاده و در منصب ریاست ستاد مشترک مشغول به کار گردیدند. این وضعیت در ارتباط با نیروهای سه گانه هم صدق مینمود. به طوریکه در نیروی هوائی از پیروزی انقلاب تا شهید فکوری، 6 نفر به عنوان فرمانده و چندین نفر از تیمساران نیز به عنوان معاونتهای مختلف کار مینمودند که از آن جمله میتوان به تیمسار سرتیپ وحید کیمیاگر اشاره داشت که تا سال 1360، کماکان در نیروی هوائی مسئولیت مهم شغلی داشته و در حال حاضر نیز در قید حیات بوده و ساکن تهران هستند. دریاداران احمد مدنی، محمود علوی و طباطبائی هم مسئولیت نیروی دریائی را برعهده داشتند. این وضعیت در خصوص نیروی زمینی، وزارت دفاع و سایر نیروهای انتظامی نیز صدق مینمود که میتوان به افرادی همچون سرتیپ مصطفائی در شهربانی و همچنین، سرتیپ عزتالله ممتاز و سرتیپ الیاس دانشور در ژاندارمری اشاره داشت. گفتنی است که تقریباً جانشینهای تمام نیروها را نیز تیمساران درجه گرفته در رژیم پهلوی تشکیل میدادند.
👈 از سوئی دیگر، بنا به دلایل امنیتی و جلوگیری از افشای اطلاعات، هیچ اصراری برای صدور مجوز خروج از کشور برای تیمساران حکومت پهلوی وجود نداشت مگر آنکه خود آنها درخواست مینمودند. به طور مثال، از جمله افرادی که درخواستی برای خروج از کشور نداشته و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران باقی ماند، میتوان به سپهبد کمال اشاره داشت که در سال 1357 به دلیل حمایت از انقلاب اسلامی، توسط نیروهای حکومت نظامی تهران دستگیر و بازداشت گردید. سپهبد نظامالدین وقار (آخرین رئیس اداره ششم)، سپهبد اکبر کمپانی تبریزی (آخرین فرمانده مرکز آموزش نیروی هوائی)، سپهبد عبدالعلی نجیمی نائینی(مشاور رئیس ستاد بزرگ ارتشتاران)، سپهبد عبدالمجید معصومی نائینی (معاون پارلمانی وزارت جنگ)، سپهبد جلال پژمان (آخرین رئیس اداره چهارم ستاد بزرگ ارتشتاران)، سرلشکر یزدان ستا (آخرین فرماندار نظامی قم)، سرلشکر پزشک مجیدزاده شیروانی، سرلشکر حسن حقایقی (آخرین فرمانده مخابرات نیروی زمینی)، سرلشکر ابوالحسن عسکری (ژاندارمری)، سرلشکر غفاریض (آخرین فرمانده حکومت نظامی اصفهان)، سرلشکر علی اکبر فرازیان (ساواک)، سرلشکر نصرتالله بختورتاش (آخرین رئیس
ضداطلاعات ارتش شاهنشاهی)، سرتیپ آصفی (آخرین جانشین ضداطلاعات)، سرتیپ داودی (آخرین رئیس ضداطلاعات نیروی دریائی)، سرتیپ نصیری (آخرین فرمانده ترابری)، سرتیپ توکلی (اداره ششم)، سرتیپ حسین مؤیدمقدم (آخرین فرمانده گروه 22 توپخانه)، سرتیپ ایرج آزادپیما (فرمانده گروه 33 توپخانه)، سرتیپ ملک (مشاور شهید چمران)، سرتیپ خلبان گوهری (فرمانده پایگاه هوائی اصفهان بعد از انقلاب)، سرتیپ خلبان محمد شهناز (هوانیروز اصفهان)، سرتیپ عطاءالله کیانی (معاون ستاد ارتش در زمان دکتر مصدق) و ناخدا پرویز جهانبانی (برادر سپهبد جهانبانی) و امثالهم از جمله ارتشیانی هستند که در ایران باقیمانده، تعدادی در قید حیات و اکثر آنها فوت نمودند.
https://b2n.ir/b42283
#جهاد_تبیین
📚 ابرگروه براهین؛ پاسخگوی پرسش ها شبهه ها در ایتا👇
http://eitaa.com/joinchat/925368339Ca1732dd521
کانال «براهین»👈
@barahin