هدایت شده از ربیع الاَنام
#مرتبط
✍️ قرآن، قانونِ اساسیِ دین است و رسالتِ اصلی‌اش تبیینِ اصولِ کلان و فروعِ کلّی دین است. البته گاهی بنابر اقتضائاتی خاص، به جزئیات نیز ورود کرده اما خطِ اصلیِ قرآن، پرداختن به چارچوب‌ها و زیرساخت‌ها است. بر خلافِ حدیث رسالتَش پرداختن به جزئیات و اجرائیات است.
☝️بنابراین نباید از قرآن توقع داشته باشیم که به جزء به جزءِ حوادثِ صدرِ اسلام مثلِ واقعه‌ی غدیرِ خُم و حتی نامِ امامانِ معصوم اشاره کند. قرآن بینِ شخصیتهای مثبتِ برجسته صدرِ اسلام، فقط به اسمِ پیامبر و پسر خوانده‌اش زید تصریح دارد و در بینِ وقایع، به نامِ برخی جنگ‌ها و پیمان‌ها اکتفا کرده است.
➕شاید به این دلیل که ذکرِ نامِ ائمه یا مثلا تصریحِ روشن به واقعه‌ی پُر تنشِ غدیر در قرآن، موجباتِ تحریف قرآن را فراهم می‌کرد و کتابِ مسلمانان نیز به سرنوشتِ کتاب‌های آسمانیِ سابق دچار می شد.
👌خداوند امور را از مجاریِ طبیعی و اسباب و واسطه‌ها، جاری و محقق میکند غالباً: "إنّ اللهَ یُحبُّ أن یُجری الاُمورَ بأسبابِها". قرار نیست برای هر کاری خدا از امورِ غیبی و ماورائی استفاده کند.
➕در موردِ صیانتِ قرآن از تحریف نیز یک از اسباب و واسطه‌های طبیعی، "نبردنِ نام" است. آن‌هم نامِ کسانی که رویِ آن‌ها حسادت و کینه داشتند برخی از مومن‌نمایان اطرافِ پیامبر.
❗️همیشه و همواره نسبت به افرادِ سیاسی و ماجراهای سیاسی، حساسیت‌ها زیاد است. مخصوصا نسبت به امیرالمومنین، حسادت‌ها و کینه‌ها فوق العاده زیاد بود.
🔔 اگر ما قرآن را بدونِ پیشفرض‌هایِ فرقه‌ای بخوانیم، معیار و ملاکِ امامِ حق و باطل در آن ذکر شده است. شیعه و سنی باید باوره های مذهبی‌شان را کنار بگذارند و قرآن را همانگونه که هست بخوانند نه آن‌طوری که دوست دارند. اگر این اتفاق بیفتد، قرآن قابلیت این را دارد که مذهبِ حق و امامِ ربّ را نمایان کند.
📣 ضمن احترام به عزیزانِ اهلِ سنتِ گروه، باید توجه داشت که حتی در صورتِ ذکرِ نامِ جانشین در قرآن و نیز واقعه‌ی غدیر، باز هم راهِ گریز و فرار وجود دارد. مگر حدیثِ "مَن کنت مولاه فهذا علی مولاه" از طرق اهلسنت نیز نقل نشده؟ این حدیث را اهلسنت هم قبول دارند اما "مولا" و "ولی" را جورِ دیگری تفسیر میکنند.
❌ پس وقتی بابِ تفسیرِ ناصحیح باز باشد و وقتی بنا بر نپذیرفتن باشد اقدام به تحریفِ لفظی و معنوی قرآن کاملا طبیعی است. بزرگان اهلسنت جملگی قبول دارند که بعنوان مثال آیه زیر در شأن مولا علی است و با این حال به لوازمِ آن، ملتزم نیستند:
🔔سوره مائده/55: إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذينَ آمَنُوا الَّذينَ يُقيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ راكِعُون. در آیه مذکور، آن سرپرستی که برای امتِ پیامبر تعیین شده، کسی است که در حالِ رکوع انفاق میکند. طبقِ نظر اهل سنت، او کسی نیست جز علی بن ابی طالب.
✅ مولا، مولوی، و ولی، یعنی سرپرست و نه دوست. وقتی مدیر مدرسه به دانش آموز میگوید "ولیِ خودت را بیاور"، آیا مراد از "ولی"، دوستِ دانش آموز است؟ یا سرپرستِ دانش آموز؟
❓یا وقتی یک دخترِ سنی، علمای مذهبِ خودش را با لقبِ "مولا" یا "مولوی" ندا میدهد، اینجا یعنی مثلا "مولوی عبد الحمید"، دوست پسرِ این دختر هست؟ یا منظور این است که "مولوی"، رهبرِ دینی و سرپرستِ معنوی شان است؟
➕ و اصلا حتی اگر "ولی" و "مولا" در متنِ آیه بمعنای دوووست باشد، باز هم به نفعِ شیعه است. چرا که وقتی خدا و رسول تصریح میکنند که علی را دوست دارند و این تصریح را در موردِ خلفای دیگر ندارند، آیا مردم نباید بعد از پیامبرشان، مراجعه کنند به دوست داشتنی ترین شخص نزدِ خدا و رسول؟!
✍️ در قرآن، هیچ آیه‌ای "صراحتاً" به نامِ امام علی و غدیر خُم اذعان نکرده است. منظورَم این است که اگر از احادیثِ شأنِ نزولی چشم بپوشیم، در لایه‌ی ظاهریِ قرآن به تنهائی به نامِ هیچ‌یک از امامان و به واقعه‌ی غدیر، تصریح نشده است.
➕البته برخی آیات، طبقِ نظرِ بزرگانِ شیعه و سنّی شأنِ نزولشان واقعه‌ی غدیر است که به برخی از آن‌ها اشاره می‌شود:
1️⃣ آیه‌ی اکمال: "الیوم أکملتُ لکم دینَکم و أتممتُ علیکم نعمتی و رضیتُ لکم الاسلامَ دیناً". سوره‌ی مائده/3
2️⃣ آیه‌ی تبلیغ: "یا أیها الرسولُ بلِّغ ما اُنزلَ إلیکَ مِن ربِّک فإن لم تَفعل فَما بلّغتَ رسالتَه و اللهُ یَعصمکَ مَن النّاسِ". مائده/67
3️⃣ آیه‌ی سألَ سائل: "سأل سائلٌ بُعذابٍ واقعٍ لِلکافرینَ لیسَ لَه دافعٌ". معارج/1و2
✍حجت الاسلام سیدمحمدمهدی صدری
#جهادتبیین ابرگروه( براهین )پاسخگویی به شبهات‌مذهبی وسیاسی روز در ایتا👇
http://eitaa.com/joinchat/925368339Ca1732dd521