💠زيانكاران چند گروهند: الف: گروهى كه كار نيك نمى‌كنند. ب: گروهى كه براى دنيا كار مى‌كنند، نه آخرت. ج: گروهى كه كار مى‌كنند و مى‌دانند كه كارشان صحيح نيست. د: گروهى كه در زيانند و مى‌پندارند كه سود مى‌برند. سه گروه اوّل، ممكن است با توبه به فكر اصلاح خود و جبران بيفتند، ولى گروه چهارم چون به فكر چاره نمى‌افتند، بدترين مردمند. مثل راهبان مسيحى كه خود را از لذّات حلال دنيا محروم مى‌كنند ومورد انتقاد انبيا نيز هستند، يا مثل زاهدنماهاى رياكار. كسانى كه اعتقادات صحيحى ندارند و از پندارهاى باطل خود پيروى مى‌كنند، تنها در يك عمل خسارت نمى‌كنند، بلكه در همه‌ى برنامه‌ها زيان مى‌بينند. زيرا معيار ارزش هر كارى انگيزه‌ى درست آن است و قرآن نيز با تعابيرى همچون: أَ حَسِبَ‌ يَحْسَبُونَ‌، لا يَحْسَبَنَ‌، أَ فَحَسِبْتُمْ‌ و ... از حسابگرى‌هاى متّكى به خيال و پندار بى‌اساس، انتقاد كرده است. @noor133Qoran