وقـتـی بـه حــرمــت مـی‌رومـ ، از دست صیاد روزگار آهـوصفت می‌دوم و خود را به آغـوشی می‌اندازم، مهربان تر از آغوش مـادر و از آنجا بوی خـدا می‌آید، بوی عــلــی، بوی زهــرا، بوی حـسـن و بوی سیب و بوی حبیبم حسین؛ که آنجا فرشته صفتی به جسم خالی‌ام روحی تازه بخشد؛ که کوله بار دردهایم را لحظه‌ای بر زمین بگذارم و نفسی تازه کنم. ♥️ ♦️@mahmoodreza_beizayi