✨
💎 در ارتباط با فضاسازی و تزریق ادبیات و خیال به روایات تاریخ از پیامبر و اهل بیت علیهم السلام، استاد #حیدری_ابهری می گوید:
📖 فضاسازی و بیان خیال انگیز اشکالی ندارد ولیکن ضوابطی در این میان وجود دارد:
الف. شما نمی توانید چیزی را که معصوم نگفته و یا رفتاری را که نکرده، به ایشان نسبت دهی.
دلیل:
1. کودکان واقع انگاری می کنند.در حالی که شما می خواهید مخاطب فقط بخش واقعی را، جزو واقعیت تاریخ بداند و بخش تخیلی را سهم نویسنده تلقی کند در حالی که کودک همه را جزو واقعیت تاریخی لحاظ می کند.
2. روایات جدید ما که آمیخته با تخیل است با روایات تاریخی در هم می آمیزد و یک قرن بعد، دیگران باید تلاش کنند تا افزوده های خیالی را از متون مستند جدا کنند تا به متن اصلی حکایات برسند و این مشکلی زاییده ی چنین ناپرهیزی هایی است.
3. ما شرعاً و بر اساس دستور اولیای دین، چنین حقی را نداریم.
✅ راه حل:
اگر میوه و سبد میوه را در نظر بگیرید، محتوای مستندِ روایت، میوه است و خیال پردازی صحیح به سبد میوه تعلق می گیرد.
شما به میوه و کیفیت آن دست نمی زنید و فقط سبد را تزیین می کنید و متناسب با ذائقه مخاطب به آن شکل می دهید.
به عنوان مثال کتاب «دیدی گفتم »خانم کلر ژوبرت- نشر آستان قدس را بررسی می کنیم:
🔰 ماجرای گنجشک جیک جیکی با نخلی خانم
جیک جیکی و نخلی خانم از شهادت امام صادق علیه السلام اشک می ریزند و نگران امام کاظم علیه السلام و ادامه امامت اند .
قطعاً چیزی به نام جیک جیکی و نخلی خانم در تاریخ وجود ندارد و ماجرایی خیالی است. اما روایت شهادت و ماجراهایی که جیک جیکی بدان دست می یابد دقیقاً منطبق بر روایت و حکایات مستند است و نویسنده چیزی را به عنوان تاریخ جعل نمی کند.
✨