فیدل کاسترو:
اجازه ندادم هیچ خیابان، میدان، مدرسه و بیمارستان به اسم من نام‌گذاری شود.
درآمد سالیانهٔ من و اموالم هر ساله به صورت رسمی اعلام می‌شود.
قسمتی از حقوقم را به دولت می‌بخشم.
هیچ کتاب آموزشی حق ندارد از من بنویسد و یا تصویری از من چاپ کند.
بهترین رفیق دوران مبارزه را که وزیر هم بود به علت فساد مالی و ثابت شدن آن در دادگاه، حکم اعدامش را تائید کردم و برایش گریه کردم.
مبارز و انقلابی که فساد کند، باید فاتحهٔ کشور را خواند.
برگرفته از کتاب «صد سال با فیدل»