۲۹۰ امام علی - ۱ که انجام این وظائف را خداوند برافرادی سبک و آسان میکند. کسانیکه از او طلب عافیت کردند و خود را شکیبا ساختند، و بدوستی وعده حق درباره خودشان اعتماد نمودند قسمتی از اوقات خود را بحاجتمندان اختصاص ،ده که خود شخصاً بکار آنان برسی. این امر را در یک مجلس عمومی که همه بتوانند بآن وارد شوند بانجام رسان . در این مجلس برای خاطر خدایی که تورا خلق کرده با مردم فروتن باش ، نگهبانان و سپاهیان را از خود دورکن، تاهرکسی سخنی دارد بدون ترس ولكنت زبان ، باتو بگوید. من از پیغمبر خدا (ص) چندین بار شنیدم که میفرمود : مردمی که در میان آنان ، ضعیف نتواند بدون واهمه و گرفتگی زبان ، حقش را از قوی بگیرد ، هرگز روی پاکی و رستگاری را نخواهد دید . (۱) 6 در این مجلس باید تندخویی و درماندگی ارباب رجوع را از سخن گفتن تحمل کنی. خسته نشوی و سنگدلی و خودخواهی را از خود دورنمائی تا خداوند رحمت همه جانبهی خود را برتو بفرستد و پاداش فرمانبری تورا بدهد آنچه عطا میکنی با گشاده رویی باشد و اگر امکان برآوردن حاجت نیست ، با لطف و مهربانی عذر بخواه کارهایی استکه ناچار خود باید انجام دهی، از جمله نامه ها و دستورها به بخشداران ،اطراف که نویسندگانت از نوشتن آنها عاجزند. دیگر جواب مقتضی دادن بدرخواستهای مردم در همان روزی که درخواست را دریافت کرده ای چه برهمکاران تو گران است که همان روز جواب دهند. در هر روز کار همان روز را انجام ده ، چه کارهای هر روز بهمان روز تعلق دارد. بهترین اوقات خودرا بانجام وظایف خویش نسبت بخداوند اختصاص ده گرچه هرگاه نیت انسان درست باشد و باعث به صلاح آمدن کار مردم بشود، تمام اوقات بخدا مخصوص خواهد بود. هروقتی) که با نیت خیر ، در راه آسایش خلق خدا قدمی در آن برداشته شود اختصاص بخدا دارد و عبادت محسوب میشود ) . باید فرائض را که خاص خداوند است در ساعاتی انجام دهی که اختصاص بخداوند و دین خود داده ای. بنا براین در شب وروز فریضههای خدا را بجای آور و آنچه را بقصد قربت انجام میدهی کامل و بدون خدشه و دور از عیب و ریا باشد هر قدر هم جسم و بدنت در این راه در رنج و زحمت قرار گیرد، تحمل کن -۱ لن تقدس امة لا يؤخذ للضعيف فيها حقه من القوى غير متتعتع. تتعتع (مصدر باب تفعل آن است که: کسی از سخن گفتن عاجز ماند و زبانش بلكنت افتد. مقصود این است که : وضع مجلس و شکوه و تشریفات آن طوری نباشد که ستمدیدگان مرعوب گردند، و از سخن گفتن بازمانند...م