من شیخ سعید رو با پوست و گوشت و خون و استخون و قلبم حس کردم و فهمیدم ، هیچ وقت ندیدمش اما یه چندسالی باهاش رفاقت کردم خوب بلدم که چطور بود ، چطور با دلداده هاش رفتار میکرد :) شما یه وقتی میبینی یه شهید سراسر نوره یه شهید سراسر معرفته یه شهید سراسر عشقه یه شهید سراسر نمازه... یه شهید سراسر عرفانه! اما سعید فقط اخلاص بود و اخلاص :) یه بار به یکی از رفقای شهید گفتمم توی سه کلمه شهید سعید رو توصیف کنید ، گفتن : سعید ، شهید زندگی کرد ! اما خودم بعد ها تونستم توی یه کلمه کامل و جامع توصیفش کنم و اون اخلاص بود.... برای همین هم شرطِ رفاقت باهاش اخلاصه باید خالصِ خالص باشی تا رفیقش بشی سعید تنها شهیدِ مدافع حرمِ استان کرمانه اما گمنامه... و این از اخلاصشه خودش نمیخواست که معروف بشه خودش نمیخواد که کسی زیاد ازش بدونه و گرنه من یه مدت عزممو جزم کردم که فقط دنبالِ اطلاعات از شهید سعید بگردم هر راهی که فکر میکردم ' فقط ممکنه ' که جواب باشه ، اون مسیر رو میرفتم که فقط یه عکسِ بیشتر پیدا کنم ازش یه صوتِ جدید ازش پیدا کنم ، یه فیلمِ جدید برسه دستم ، بهش میگفتم بابا باشه من میدونم تو نمیخوای پخش بشن ، ولی یکاری کن برسه دستم خودم میخوام شخصیتتو بیشتر بفهمم ولی نمیشد که نمیشد ... تا اینکه یه روز یه آدم که هنوزم هیچ وقت نفهمیدم کی بود از طریق پیج اومد و ازش کمک خواستم تا یه سری عکس و فیلم از رفقایِ شهید واسم پیدا کنه و اون آدم یه روز با کلی عکس اومد .... انصافاً عکسایِ جدیدی بود اما هیچ فیلمی از خودش نبود 💔 بعد از اون هم دیگه هیچ راهی برایِ اینکه بیشتر ازش بفهمم پیدا نکردم، اما این یه جمله باشه برایِ کسی که میخواد با سعید رفاقت کنه، سعید فقط اخلاص بود، پس اگه حتی تو کارات اخلاص نداری توی رفاقتت باید مخلصِش باشی :) اینجوری اونم محکم پایِ رفاقتت میمونه همیشه یه جمله داشتم واسه سعید ، میگفتم : او رفیقی است که پایِ ضررم می ماند 🙂