اما اقدام رژیم صهیونیستی در ارسال مهم‌ترین دارایی دریایی خود به دریای سرخ (ناوچه‌های سائر-۶) و اعلام اینکه این ناوهای آلمانی برای تامین امنیت خطوط دریایی این رژیم اعزام شدند، اعتراف بسیار بزرگی است به این مسئله مهم که هیچ کشوری حاضر نشده برای امنیت رژیم صهیونیستی و به خواسته آمریکا منافع خودش را به خطر انداخته و کشتی جنگی به جنوب دریای سرخ و تنگه باب المندب اعزام کند. قدرت آتش این چهار ناوچه صهیونیست‌ها به اندازه یک رزمناو آمریکایی که در خلیج عدن حضور دارد نیست، این موضوع صرفاً بلوفی است از طرف ارتش کودک‌کش رژیم صهیونیستی مبنی بر اینکه توانایی تامین امنیت دریایی خودش را دارد اما حقیقت آن است که نشان می‌دهد پس از ۷۵ سال اشغالگری و خوردن از کیسه دیگر کشورها، کسی حاضر نیست برای امنیت این رژیم پیش قدم شود. این را هم از من داشته باشید که این ناوچه‌ها که با پول مردم آلمان ساخته شده و عملاً صهیونیست‌ها با سرکیسه کردن رهبران بزدل، ترسو البته وابسته آلمان بدون یک سنت آنها را وارد کرده‌اند به هیچ عنوان خودشان را به نقطه‌ای نمی‌رسانند که در خطر باشند. ارتش کودک‌کش صهیونیستی همانگونه که در مبحث زمینی بسیار ضعیف است در حوزه دریایی نیز دارایی چندانی ندارد و فقط از آسمان روی سر مردم بی‌دفاع، زنان و کودکان بمب می‌ریزد. اگر صهیونیست‌ها راست می‌گویند (چون یک روده راست در شکم این جماعت نیست) نشان دهند که ناوچه‌ها را به باب المندب فرستاده‌اند.