🌙 سحر پایانیِ ماهِ رمضان بود... پس از پایان آخرین نماز صبح رمضان، این یک ماه را در ذهنم مرور کردم. ❤️ از آغازش که چه قدر برای ورود به رحمت بی‌نهایت الهی غرق شوق و شعف بودم، از اینکه شب‌ها در لحظات مناجات و خواندن دعای افتتاح، صورتم خیس اشک بود و شوق دیدارش در درونم بیداد می‌کرد. 🌌 از اولین شب قدر که با خودم عهد بستم، در این سه شب جز "او" را نخواهم‌ و منتظرش باشم و منتظرش بمانم. 🔹به خودم و همه‌ی آدم هایی که در ماه رمضان و شب های قدر عهد بستند تا برای ظهور او، با هر چیزی که سد راه ظهورش شده بجنگند، نگاه می‌کنم، افسوس که وفای به عهدمان بیشتر از چند هفته دوام نیاورد. 🔻 شاید فراموش کرده ایم، منتظر تنها در سحرهای رمضان و شب‌های قدر و نیمه‌ی شعبان به یاد "مهدی" نمی‌افتد... 🔆 منتظر یعنی کسی که در تمام‌ لحظات زندگی حتی در وب‌گردی و چرخ زنی‌های روزانه در فضای مجازی، در مهمانی‌ها و معامله، حتی در تغییر حالات روحی خود، امامش را فراموش نکند. ⏳ منتظر یعنی کسی که می‌داند هر لحظه انحراف او، برگشتن «او» را روزها و شاید هفته ها عقب می‌اندازد و این یعنی سال ها به بیچارگی و بدبختی خودش و دنیا اضافه شدن. 📌سه شنبه های 🔸🔹🍃🌸🍃🔹🔸 🆔 @basijshiraz