📜 ⏪ (قسمت بیستم ) 💢امّا به خداوند سوگند که من گامى فراتر از آنچه که رسول خدا فرمود، ننهادم و جز به رخصتى که او فرموده بود، اقدام نکردم. 💢بدان که راهبر قبیله به خیل و خویشان خود از سر دروغ چیزى نمى‌گوید. 💢 من خداوند را به شهادت مى‌طلبم، که خداوند بر این گواهى مرا کفایت مى‌کند، من از پیامبر خدا شنیدم که مى‌فرمود: «ما پیامبران دینار و درهم و خانه و مزرعه به ارث نمى‌گذاریم، بلکه آنچه بر جاى مى‌نهیم، کتاب و حکمت و دانش و نبوّت است و آنچه طعمه، و وسیله ارتزاق داریم بر دوش ولىّ امر بعد از ما مى‌باشد، که هر گونه بخواهد در باره‌اش حکم مى‌کند». 💢و ما آنچه را که تو در طلب آن هستى، در مصرف خرید اسب و اسلحه قرار دادیم، تا مسلمانان با آن به میدان کارزار رفته به جهاد با کفّار برخیزند و بر سرکشان بدکار پیروز شوند. 🔺من این کار را به اتّفاق تمامى مسلمانان به انجام رساندم و در این کار یک تنه وارد نگردیدم و بر رأى و نظر خود مستبدّانه عمل ننمودم. 🔻 اینک این حال من و این مال من، براى تو و در اختیار تو. 🔻 نه از تو دریغ داشته و نه براى دیگرى انباشته‌ام. ♦️تو بانوى امّت پدر خود و درخت بارور و پاک، براى فرزندان خود هستى. ♦️انکار فضایلى که خاصّه توست، نخواهد شد و از شاخه و ساقه تو فروگذار نتوان نمود. 📃حکم تو در آنچه که من آن را مالکم، نافذ است. ↩️ امّا تو خود روا مى‌دارى در این باب خلاف گفتار پدرت عمل نمایم؟ https://wiki.ahlolbait.com 🔹ادامه دارد ...