🔸متن پیش‌رو را در تنهایی و با آرامش بخوانید: هیاهو زیاد است؛ توپخانه دشمن فعال است، بعضی دوستانِ جاهل هم فضا را شلوغ کرده‌اند، عجیب شلوغ شده؛ صدا به صدا نمیرسد، فضا غبارآلود شده، هر کسی به سمتی میرود، همه در حال تحلیل اوضاع هستند، معلوم نیست چه قدر از میدان خبر دارند. به نابودی دشمن نزدیک شده‌ایم، مرحله به مرحله در حال شکست است، دوستان از بالا فضا را دیده‌اند، می‌گویند استقامت کنید تا کارش تمام شود، دشمن هم فهمیده و با تمام قوا آمده، بعضی‌ها ترسیدند، فکر میکنند دشمن در حال پیروزی است، هر کسی حرفی میزند، سربازی را میشناسم که همیشه گوش به فرمان فرمانده است، از گوش به فرمان گذشته، به خاطر شدت علاقه و شناخت کامل از فرمانده میتواند وظیفه خود را تشخیص دهد؛ او هم در میان این هیاهوست. نگاهش که میکنم میبینم فقط حواسش به فرمانده است، برای همه تبیین میکند، تذکر میدهد، هشدار میدهد که در این هیاهو فرمانده را دریابید. نکند از او عقب یا جلو بیافتید. اگر آرامش ندارید، اگر سردرگُم شده‌اید چون دلتان با فرمانده صاف نیست؛ میگویید گوش به فرمان او هستیم اما به سخنان دیگران هم میخواهید گوش کنید، لذا متزلزل میشوید. نگاه کنید! آنها که دل به فرمانده داده‌اند چگونه مستحکم ایستاده، وظیفه خود را تشخیص داده و در حال انجام آن هستند. فرمانده چند روز قبل به همه ما فرمان داد: "بر همه‌ی مسلمانان فرض است که با امکانات خود در کنار مردم لبنان و حزب‌الله سرافراز بایستند و در رویارویی با رژیم غاصب و ظالم و خبیث آن را یاری کنند." با خودت خلوت کن! ببین چه‌کار میتوانی بکنی؟! مال داری؟ قلم داری؟ کلام و بیان داری؟ رسانه داری؟ دوست و رفیق داری؟ خانواده و همسایه داری؟ هر کاری میتوانی در حد خودت انجام بده؛ برادر/خواهر رزمنده! فرمانده را دریاب تا آرامش داشته باشی... . ✍طلبه بسیجی علی گلستانی 🌐|عضو شوید @basijtollabqom