🛑 الزامات اجرای یک تصمیم راهبردی
✍️ علی کارگر
چندی پیش خبری بر روی تلکس خبرگزاری‌ها قرار گرفت که بنا به دستور رهبر معظم انقلاب و ابلاغ ریاست جمهوری، واردات لوازم‌خانگی کره‌ای ممنوع است و وزارتخانه‌های اقتصاد و دارایی و صمت موظف به تهیه آیین‌نامه‌های لازم برای اجرای این موضوع شدند. این تدبیر مقام معظم رهبری (مدظله‌العالی) با اماواگرهایی همراه شد و دستگاه‌های مختلف کشور اهتمام لازم در عملیاتی شدن بی‌حاشیه آن را نداشتند.
👈نکات تحلیلی:
1️⃣- تصمیم مقام معظم رهبری دراین‌باره در یک فرآیند اتفاق افتاد که منطق این تصمیم را نشان می‌داد. ماجرا ازاین‌قرار است که آمریکا در مورد پول‌های بلوکه‌شده ایران در کره جنوبی، مجوزی را به این کشور داده بود که به‌جای مبالغ بلوکه‌شده، کالا به ایران صادر کند و کره قصد داشت لوازم‌خانگی خود که اتفاقاً در بازار ایران پرطرفدار است و سود زیادی را عاید شرکت‌های کره‌ای می‌کند به ایران صادر کند. در این شرایط، انجمن تولیدکنندگان لوازم‌خانگی طی نامه‌ای به مقام معظم رهبری اعلام می‌کنند که در صورت باز شدن در واردات لوازم‌خانگی کره‌ای به ایران، کمر تولید داخلی می‌شکند. در این شرایط، رهبری دستور به ممانعت از واردات لوازم‌خانگی دو شرکت کره‌ای را می‌دهند.
2️⃣- دولت می‌توانست بدون رسانه‌ای کردن موضوع، آن را اجرا کند؛ اما برخی منتقدین از این موضوع به‌عنوان دستمایه‌ای برای حمله به رهبری استفاده کرده و رهبری را متهم به دخالت در امور جزئی کردند. این در حالی است که اولاً این تصمیم مقام معظم رهبری مبتنی بر اسناد سیاست‌های کلی نظام در حمایت از تولید داخلی بود و دوم، در پاسخ به درخواست یک مجموعه صنعتی صورت گرفت.
3️⃣- برای اجرای مؤثر و کم‌حاشیه این دستور (اگر تصمیم به رسانه‌ای شدن آن بود)، سه دسته اقدامات باید انجام می‌شد که عبارت‌اند از: توجیه افکار عمومی نسبت به چرایی این تصمیم، اجرای کامل دستور مقام معظم رهبری توسط وزارتخانه‌های مربوط و درنهایت نظارت بر بازار داخلی برای حفظ ثبات بازار؛ از این سه اقدام، اقدام اول تقریباً محدود به روشنگری صداوسیما بود و سایر دستگاه‌های تبلیغی در حد انتظار ورود نکردند. اگر اجرای این دستور را در حد مطلوب ارزیابی کنیم، قطعاً گام سوم اصلاً اجرا نشد و افزایش قابل‌توجه قیمت‌ها در بازار روز لوازم‌خانگی داخلی ناشی از عدم نظارت بر این بازار است.
👈نکته پایانی:
رسانه‌ای شدن دستور مقام معظم رهبری توسط هر شخص یا جریانی که بوده است، هزینه‌ساز بود؛ هم برای رهبری به دلیل عدم توجیه جامعه نسبت به منطق این دستور و هم برای مردم به دلیل افزایش قیمت لوازم‌خانگی در کشور.