🔴پاسخ به یک شبهه: چرا رهبر معظم انقلاب، رئیس جمهور را عزل نمی کنند؟ ♦یکی از سوالات رایج و مهمی که مدتی است در بین برخي از مردم وجود دارد، آن است که با توجه به وضعیت ناهنجار اقتصادی و مفاسدی که در میان برخی مدیران و مسئولان وجود دارد، چرا رهبر معظم انقلاب، کاری نمی کنند و مثلا رئیس جمهور را برکنار و یا فرمان ویژه ای برای رفع معضلات صادر نمی کنند؟! ♦البته صرفنظر از دامن زدن بدخواهان و عناصر مغرض به این شبهه، اصل وجود این سوال، نشانگر آن است که مردم، وجود رهبر عزیز انقلاب را بعنوان پشتوانه و امید و جایگاه اطمینان بخش خود، در رفع معضلات و مشکلات کشور مورد رجوع قرار می دهند. ♦با این وجود، برای پاسخ به این سوال می توان مواردی را مورد توجه قرار داد: 1- امام خامنه اي، در موارد متعدد و از جمله در رویدادهای اقتصادی اخیر، با ورود مستقیم و تذکر و احضار و دستورات خاص و بی سابقه؛ در راستای مطالبات بحق مردمی اقدام نموده اند. مثلا در همان روزهای ابتدایی بحران ارز و سکه، طی نامه ای به رئیس جمهور، از وی برای پاسخ به دلایل این موضوع، درخواست گزارش نمودند و به فاصله ی چند روز بعد نیز، هیئت دولت را احضار و در جلسه ای چند ساعته؛ هشدارها و تذکرات جدی را نسبت به آنان بیان فرمودند. همچنین با دستور ویژه به رئیس قوه قضائیه، اجازه ی حذف کلیه ی تشریفات قانونی و تشکیل دادگاه های فوری و ویژه و علنی برای برخورد با مفسدان اقتصادی را صادر کردند. از سوی دیگر ایشان در دیدارهای خصوصی و عمومی متعدد با مسئولان کشور، آنان را به کار و تلاش شبانه روزی و ارتباط با مردم و برخورد با فساد و حذف دلار از مبادلات و عدم اعتماد و مذاکره با دشمن و... ملزم می کنند و در سخنان متعدد با اقشار مختلف مردم، جزئیات مسائل اقتصادی و بی تدبیری های داخلی و توطئه های خارجی را مطرح و رهنمودهای لازم را بیان فرموده اند. لذا رهبر معظم انقلاب، عملا بیش از دیگران در صحنه ی اقدام و عمل، حضور داشته و دارند. 2- طبق قانون فقط عزل و نصب رئیس قوه قضائیه و فرماندهان نظامی و انتظامی و نهادهای وابسته به رهبری مانند؛ کمیته امداد امام خمینی(ره) و رسانه ملي و بنیادها و...، به‌طور مستقیم بر عهده رهبری است و عزل و نصب سایر مسئولان و مدیران اجرایی کشور بر عهده ی رؤسای مربوطه قوای سه‌گانه است، البته بر اساس اصل 89 قانون اساسی، عزل رئیس جمهور با در نظر گرفتن مصالح کشور و پس از حکم دیوان عالی کشور یا رأی مجلس شورای اسلامی به عدم کفایت وی و یا تخلف وی از وظایف قانونی، نیز بر عهده مقام معظم رهبری است. با این‌حال قطعاً همان‌گونه که حضرت امام(ره) در برخورد با بنی‌صدر و منتظری عمل کردند، چنانچه کشور در وضعیت حاد قرار گیرد، رهبر عزیز نیز وارد عمل خواهند شد. اما باتوجه به این‌که بخشی از ناهنجاری‌های کنونی موجود, بر اثر سوءمدیریت و غفلت در نظارت، شکل گرفته و همچنان می توان به اصلاح آنان از طریق دستگاه های نظارتی داخل دولت و قوه قضائیه و راهکارهای قانونی از طریق مجلس، همچون سوال و استیضاح و... امیدوار بود، لذا کشور هم‌اکنون در چنین شرایطی قرار ندارد و قطعا در صورت نیاز، با اقدام قاطع رهبر معظم انقلاب، روبرو خواهد شد. 3- از آنجا که در نظام جمهوری اسلامی ایران، تمام مسئولین به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم از طریق آرای مردم انتخاب می‌شوند و پایه و اساس نظام، بر مبنای مشارکت عمومی و مردم‌سالاری دینی بنا نهاده شده است، لذا مقام معظم رهبری همواره تلاش نموده‌اند تا در راستای احترام به خواسته و رای مردم، از دخالت و اظهار نظر در عزل و نصب مسئولان اجرایی اجتناب نمایند. ایشان در توضیح وظایف قانونی خود در جمع دانشجویان فرمودند: ...من بارها قبلاً گفته‌ام که رهبری نمیتواند در تصمیم‌گیری‌های موردیِ دستگاه‌های گوناگون دولتی مدام وارد بشود و مدام بگوید این باشد، این نباشد؛ این نمیشود. نه قانون این اجازه را میدهد، نه منطق این اجازه را میدهد. دستگاه‌ها مسئولینی دارند؛ اگرچنانچه یک مسئولی در یک موردی اشتباهی دارد، [کار] غلطی انجام میدهد، خب وظیفه‌ی مجلس است و باید مجلس استیضاح کند؛ یا اگرچنانچه کار، کار غلطی است، در دولت بایستی مورد مداقّه قرار بگیرد؛ رئیس جمهور بایستی مانع بشود و جلویش را بگیرد. این‌جور نیست که حالا این‌همه دستگاه‌های اجرائی هستند و هر کدام هم دارند یک تصمیمی میگیرند -تصمیم‌های گوناگون- رهبری نگاه کند ببیند کدام درست است، کدام غلط است و بگوید آقا، این درست است، آن غلط است؛ این‌جوری نمیشود. این، هم خلاف قانون است، هم ناممکن است، هم نامعقول است؛ معقول نیست. وظیفه‌ی رهبری آنجایی است که احساس کند یک حرکتی دارد انجام میگیرد که این حرکت، مسیر نظام را دارد منحرف میکند. اینجا وظیفه‌ی رهبری است که بیاید در میدان و به هر شکلی که ممکن است بایستد...