ده نکته پیرامون پروژه کشف حجاب
۱. دوپینگ رسانهای گسترده بر معدود روسری تکانیهای سطح کشور، موجب بزرگنمایی بیش از حد جریان معارض حجاب و اخلال محاسباتی در میان بدنه طیف ارزشی شده است.
۲. تامل راجع به پشت پرده ماجرا و دنباله آن و اینکه حد یقف حجاب کجاست و مطالبات و تهاجمات بعدی چیست؟ تلنگر خوبی نسبت به کسانی است که مسئله را با موضوع بود و نبود روسری برای خود سادهسازی کردهاند.
۳. مانور کنونی معصومه قمیکلا (مسیح علینژاد) بر موضوع حجاب و مشخصا روسری تکانی، اجماع سازی هوشمندانه بر یک نقطه به عنوان مبداء نافرمانیهای مدنی، انقلاب جنسی و هنجارشکنیهای بعدی است.
۴. گشت ارشاد به صورت کنونی یک اقدام لازم و ناکافی است و باید پلیس فتا، اماکن و امنیت تمام توان خود را برای کاستن از بار خیابانی مسئله به کار گیرند.
۵. باید همه بدانند، جامعه مخاطب گشت ارشاد، زنانی که حجاب ناقص دارند نیست، ولنگاران حوزه پوشش و عموما روسپیهای خیابانی است.
۶. باید با رسواسازی دوجنسه بودن قمیکلا و نمایش هواداران بیخانمان و فرومایه او، همسویی با وی را از یک منزلت اجتماعی به یک ننگ اجتماعی بدل کرد.
۷. جریمه مالی سنگین بهترین و مدنیترین راه مقابله با هر پدیدهای از جمله مقوله بیحجابی و سگگردانی است.
۸. بهخط کردن زنان علیه قمیکلا مؤثرترین راه مقابله با اوست که با مانور بر دغدغه زنان و مادرانی بدون حجاب کامل که نگران همسران و فررندان خود هستند میسر میشود.
۹. گشت ارشاد باید داخل طرح جامع «امنیت اجتماعی» و همزمان با برخورد با اوباش، معتادان و سگگردانان گنجانده شود تا با سرمایه اجتماعی حداکثری بتواند پیش رود.
۱۰. بدترین اتفاق در گشت ارشاد نیمهکاره رها شدن آن است و اینکه تلقی عمومی این شود که نظام درپی فشار و مخالفت افکارعمومی مجبور به عقبنشینی شده است.