روزمان را با#قرآن آغاز کنیم ✳️ سالم و بیمار در کلاس امتحان نشسته‌اند الفجر فَأَمَّا الْإِنسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَنِ ﺍﻣﺎ ﺍﻧﺴﺎﻥ ، ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺵ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﺯﻣﺎﻳﺪ ﻭ ﮔﺮﺍﻣﻰ ﺩﺍﺭﺩﺵ ﻭ ﻧﻌﻤﺘﺶ ﺑﺨﺸﺪ ، ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ : ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭم [ ﭼﻮﻥ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﻭ ﺳﺰﺍﻭﺍﺭ ﺑﻮﺩم ]ﻣﺮﺍ ﮔﺮﺍﻣﻰ ﺩﺍﺷﺖ ،(١٥) آیت_الله_جوادی_آملی📚 📌 سلامت و بيماری #امتحان است، منتها ما عادت كرديم بيماری را ابتلا می‌دانيم ولی سلامت را ابتلا نمی‌دانيم در حالی که برابر آيات قرآن كريم او كه در بيمارستان بستری است، مبتلا به مرض است و او كه بیمار نیست، مبتلا به سلامت است؛ مبتلا يعنی ممتحن. 🔹 خداوند در سوره‌ی مباركه‌ی فجر فرمود: «فَأَمَّا الْإِنْسانُ إِذا مَا ابْتَلاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَ نَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَنِ ٭ وَ أَمَّا إِذا مَا ابْتَلاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَهانَنِ ٭ كَلاَّ»* اين «كَلاَّ» نفی هر دو است. فرمود ما بعضی را سالم قرار می‌دهيم یعنی او مبتلا به سلامت است و در كلاس امتحان نشسته است. يا مالی به او می‌دهيم، قدرت و منزلتی به او می‌دهيم، هر چه را خدا به ما داد آزمون است و هر چه را به ما نداد باز هم آزمون است. تا يكی را به #شكر بيازمايد و يكی را به #صبر. * «آرى ، آدمى این‌گونه است که وقتى پروردگارش او را مى‌آزماید بدین طریق که عزیزش مى‌دارد و نعمتش مى‌بخشد، مى‌گوید: پروردگارم مرا عزیز داشته و انجام هر کارى را بر من روا دانسته است. و امّا وقتى او را مى‌آزماید بدین طریق که روزى را بر او تنگ مى‌گیرد، مى‌گوید : پروردگارم مرا خوار شمرده است. نه، چنین نیست...» (۱۵، ۱۶ و ۱۷ سوره‌ی مبارکه‌ی‌ فجر)