اون زمانی که خیلی ها نمیدونستن مدح و مداحی چیه پدربزرگم روضه خون بود. همه بزرگان تعریف و تمجیدهای خاصی از ایشون داشتند از رهبر انقلاب تا بزرگان عرصه ستایشگری همیشه یک بیتی رو ایشون تو مراسمات میخوندن میگفتن: فرق بین یا حسین و با حسین یک نقطه است یا حسین گفتن کجا و با حسین بودن کجا ایشون معتقد بود خیلی از ماها حسین حسین میگیم اما حسینی نیستیم تو عرصه مداحی هم همینه مداحی چون منسوب به اهل بیت(س) تقدس داره، فکر میکنیم هرکس مدحی به زبون داره دیگه امامزادس در صورتی که اصلا اینطوری نیست ایکاش میشد اسم ببرم تا بدونید از این خبرا نیست. میشه یک عمر هیئت بری بیایی اما یزیدی از دنیا بری... رفقا انقلاب ما خروجی محرم و صفره برای زدن انقلاب باید از همین کانال وارد شد،چطوری؟ با وارونه نمایی بیش از دو دهه س تو بعضی از هیئت ها دارن یک امام حسین دلبخواهی به جامعه مذهبی معرفی میکنن. امام حسین دلبخواهی بار تکلیفی نداره هرجوری دلت بخواد میتونی باب دلت تغییرش بدی. شان امام در این سالها تنزل داده شده اومده در سطح عشقی و عاشقی که منو کربلا نمیبری آخ دلمو میخوای بشکونی؟ باشه حرم نبرم با اشعار احساسی این مدلی سرگرممون کردند. دیگه تو بعضی از هیئت ها اشعاری مثل عاقبت حق طلبی این بود حسین سرباز ره حق بود نمیشنویم تماما شده سبک و اگزوزی خوانی نامفهوم. خیلی ها تو این وادی اصلا استاد ندیدن صرفا یک ته صدایی داشتن اومدن تو این وادی ، الانم که با پولپاشی خیلی راحت میتونن اسم و رسم دست و پا کنن و تبدیل بشن به یک نماد دینی مذهبی! خیلی باید مراقب باشیم پدر بزرگ ما همیشه میگفت دشمن الان دیگه تو کاباره ها و میکده ها دنبال بچه های ما نیست جذبشو آورده تو هیئت ها هیئتو بزنه ما دیگه چیزی نداریم.