این سیاره فراخورشیدی که Ross 508 b نام دارد، بعید است که برای زندگی آنطور که ما می‌شناسیم قابل سکونت باشد. با این حال، این کشف، اولین مورد برای یک بررسی جدید با استفاده از تلسکوپ سوبارو رصدخانه ملی نجوم ژاپن (NAOJ) است که کارایی تکنیک‌های مورد استفاده برای مکان یابی سیارات کوچک در اطراف ستارگان کم نور را نشان می‌دهد. شکار سیارات فراخورشیدی قابل سکونت تا حدودی به دلیل ماهیت آنچه که ما معتقدیم این سیارات فراخورشیدی دارند، متوقف شده است. زیرا تنها الگوی ما زمین است؛ سیاره‌ای نسبتاً کوچک که در فاصله‌ای از ستاره خود می‌چرخد که دما را برای آب مایع روی سطح آن مساعد می‌کند. این همان چیزی است که به «منطقه قابل سکونت» معروف است. اما بدیهی است که این تنها عامل برای شکل گیری حیات بر روی یک سیاره نیست، زیرا برای مثال، مریخ نیز در منطقه قابل سکونت قرار دارد. تکنیک اصلی برای یافتن سیارات فراخورشیدی روش «گذر» است. این همان چیزی است که تلسکوپ شکار سیاره فراخورشیدی ناسا TESS و کپلر از آن استفاده می‌کنند. ابزاری که به ستاره‌ها خیره می‌شود و به دنبال شیب‌های منظم در نور آن‌ها می‌گردد که ناشی از یک جسم است که به طور منظم بین ما و ستاره می‌چرخد. از عمق این گذر می‌توان برای محاسبه جرم جسم استفاده کرد به این معنا که هر چه منحنی نور بزرگتر باشد، نشان دهنده سیارات بزرگتری است. تا زمان نگارش این مقاله، ۳۸۵۸ سیاره فراخورشیدی که با استفاده از این روش پیدا شده اند. 🌿 | #بصیرت_ناجی ☫🇮🇷کانال خبری بصیرت_ناجی🕊 📡 @basirat_naji http://eitaa.com/joinchat/1314390034Cb377182ec9