💢به بهانه روز پاسداشت زبان فارسی 🔹بین زبان و سیاست رفاقتی به قدمت تاریخ وجود دارد و اگر چه در این رفاقت طولانی گاهی دعواهایی هم پیش آمده و یکی دیگری را قال گذاشته اما عموما این دو همسفر پا به پای هم در درازای تاریخ به پیش رفته‌اند، گهی سیاست زبان را یاری‌رسان بوده و گاهی زبان حد رفاقت را به اتم رسانده است. 🔸استاد باستانی پاریزی در کتاب «از پاریز تا پاریس» در این باره می‌نویسد: «زبان رسمی همیشه زبان قدرت بوده است، فُرس قدیم در پناه شمشیر کورش فلات را پوشاند، لهجه پهلوی که مال قومی کوچک‌ در کوهستان‌های ابیورد بود در پناه قدرت مهردادها و اُرُدها جان گرفت، زبان عربی چون زبان حکومت بعد از اسلام بود سه قرن رواج یافت، ترکی در زمان سلجوقیه تکلم می‌شد، همه اینها برای این بود که مردم ناچار بودند در هر دوره این زبان را بدانند.» 🔹البته همواره اینگونه نبوده است که زبان منت سیاست را بکشد چرا که پاره‌ای موارد زبان راه بدون زحمتی را برای گسترش قدرت سیاسی فراهم نموده است و توانسته تاثیرات قدرت را تا پشت دروازه‌هایی که با هزاران اراده توپ هم فتح نمی‌شد بکشاند. 🔸باستانی در جای دیگر کتابش اشاره‌ای به یکی از شماره‌های روزنامه الاهرام مصر در اوج‌ مبارزات ضد استعماری مصر دارد: «با اینکه در بالای صفحه آن حسنین هیکل مقاله‌ای در ایستادگی در مقابل استعمار نوشته شده بود اما همین روزنامه تمام صفحاتش پر بود از این آگهی‌ها: «رستوران نیل هیلتون، عطر کالین از کارخانه‌های ژان پاتو پاریس، فندک دوپون، سیگار کنت امریکایی دولوکس، خودنویس شیفرز» و به واقع این‌ها نشان می‌داد که پیش از توپ‌ها، زبان و ادبیات لاتین راه را برای استعمار باز کرده است و به وضوح پیداست که با این حد از نفوذ زبان بیگانه هیکل زور خوابیده می‌زده است.» 🔹به نظر می‌رسد زبان پارسی بیش از دیگران بر گردن سیاست حق داشته باشد چرا که این زبان نسل‌ها است که هم‌چون نخ تسبیحی مردم پارسی‌گوی را حتی در دورانی که قدرت سیاسی مضمحل و مندرس شده است به هم متصل نگه داشته است بنابراین امروز که قدرت سیاسی سرزمین پارس پهنه قدرتمندی را در اختیار دارد باید در قبال آن ادای دین نماید. ✍🏻حسین حسینی‌نژاد ✅ کانال بصیرت افزایی شهرستان آمل