🛑در باب یک انتصاب
یکی از آفات مطالبه گری و عدالتخواهی، نگاه سیاست‌زده و جناحی به این مقوله است. فروکاستن عدالتخواهی به تسویه حساب سیاسی، ظلمی نابخشودنی است که پیش از هر چیز، باید با آن مبارزه کرد. برای درک بهتر این آفت، کافی است واکنشهای افراد و جریانات جریانات سیاسی در خصوص ماجرای پر سر و صدای این روزها، یعنی ماجرای انتصاب علی عسگری به مدیرعاملی هلدینگ پتروشیمی خلیج فارس را مرور کرد.
علی عسگری، تقریبا در تمام سالهای فعالیت خود، در قامت یک مدیر فرهنگی و رسانه ای به ویژه در صدا و سیما، ظاهر شده است. از همین رو، وقتی خبر انتصاب وی در هلدینگ خلیج فارس، یکی از بزرگترین شرکتهای حال حاضر کشور، منتشر شد کمتر کسی این انتصاب را با مدرک مهندسی صنایع او مرتبط دانست و بدین ترتیب، این انتصاب آماج انتقاد قرار گرفت. منتقدان این انتصاب غیر قابل توجیه(که احتمالاً بجز خود علی عسگری و معدودی دیگر، موافقی ندارد) را میتوان به دو گروه تقسیم کرد:
1️⃣ منتقدان صادقی که همواره فارغ از منافع شخصی و حزبی و خواستگاه فکری دولت مستقر، به نقد رفتار و تصمیمات افراد و نهادها پرداخته اند. اینان انتصاب اخیر را در تعارض کامل با اصول شایسته گزینی، تخصص گرایی و جوان گرایی اعلام داشته و تجدید نظر در خصوص این تصمیم را خواستار شدند.
2️⃣ منتقدانی که در امر مطالبه گری و نقد، ملاحظات فردی، جناحی و حزبی را مدنظر قرار می دهند. به بیانی دیگر، بسته به اینکه رفتار مورد نظر در دولت متبوع یا رقیب صورت گرفته یا عامل تصمیم و رفتار، چه نسبتی با حزب و جناح متبوع آنها دارد، واکنشهای متفاوتی بروز می دهند. بنابراین، همواره بین سکوت(و گاهی توجیه) و مطالبه گری و نقد آتشین در تردد هستند. اینگونه منتقدان، در همه جریانات سیاسی یافت می شوند و متاسفانه، تعدادشان نیز کم نیست.
باز گردیم به ماجرای انتصاب پر حاشیه اخیر؛ برای سنجش میزان صداقت منتقدان امروز، باید عملکرد آنان در موارد مشابه را رصد کرد. جعفر ربیعی، مدیرعامل پیشین هلدینگ خلیج فارس، سال ١٣٩۶ از شرکت بهره برداری متروی تهران و بدون سابقه فعالیت در صنعت پتروشیمی، راهی ساختمان خیابان کریم خان شد و بر صندلی مدیریت هلدینگ خلیج فارس تکیه زد. سوال اینجاست چرا برخی منتقدین پر هیاهوی امروز، در خصوص انتصاب مدیرعامل پیشین، سکوت اختیار کرده بودند؟؟؟ آیا این سبک مطالبه گری و اتخاذ یکی از گزینه های توجیه، سکوت یا نقادی بر اساس متغیرهای حزبی و جناحی، تنزل دادن امر مقدس عدالتخواهی و مطالبه گری به لاشخوری سیاسی نیست؟؟؟
البته ذکر این نکته ضروری است که به همان میزان که معتقدیم انتقادات این روزهای ساکتین و توجیه کنندگان انتصابات غیر تخصصی در سالیان گذشته و در دولتهای متبوعشان، پذیرفتنی نیست، توجیه این گونه انتصابات بر اساس برشمردن نمونه های مشابه در سالیان گذشته و دولتهای قبل نیز پدیرفتنی نیست. در واقع، فارغ از هر توجیهی، باید با پدیده ها و رفتارهای مشابه، برخوردهای مشابه نمود. با برخوردهای دو گانه نمی توان امیدی به بهبود شرایط داشت.
✍سید امین فروغی نیک
✅ کانال بصیرت افزایی شهرستان آمل