سلام گرم حقیر تقدیم همه اعضاء محترم بویژه دوستان قدیمی جدیدالقدوم. متاسفانه در طول استقرار نظام مقدس جمهوری اسلامی ما آنقدر شاهد پیاده شدن انقلابیون فراوان از قطار این نظام بودیم که اقای احمدی نژاد عددی نیست او بمثابه جوجه انهاست . درد این نیست درد ما پیاده شدن مادران انقلاب مثل اقای منتظری( که خود را مادر انقلاب میدانست و میگفت دیگران دایه دلسوز تر از مادرند ) وهمینطور مثل اقای هاشمی و داداشهای انقلاب مثل اقایان کروبی و میرحسین و... وخواهران انقلاب مثل مریم ملعونه وعروسها مثل بنی صدر ملعون ودامادها مثل مسعود وبرادران رضاعی مثل مهندس مهدی بازرگان و مجموعه نهضت ازادیها والتقاطیون و سایر منتسبین به نظام اعم از سببی ونسبی و رضاعی میباشد گرچه این معنا اسفبار است اما در عین حال خدا را شاکریم که ما را در عصر خمینی افرید تا انچه بر اسلام و ولایت گذشته است را نه صرفا در کتابها بلگه عینا تجربه کنیم تا بخوبی باورهای ما به مظلومیت اسلام و ولایت مستحکمتر گردد.وماهیت تزویرها در کنار زورها روشنتر شود. شاید اگر در روزگاران انقلاب اسلامی شاهداین اتفاقات نمی بودیم همچنانکه حقانیت علی ع برای ما حقیقتا شناخته نمیشدبلکه براحتی جریانات انحرافی سواران بر جمل و طلحه و زبیر هم بصورت یک اتهام و نه واقعیت در ذهن ما و همه متدینان امروزی جلوه میکرد: مگر میشود طلحه و زبیر .... مگر میشود ابن عباس...... مگر میشود..... بله میشود این اقایان مدعی مادران انقلاب در اینکه خود را مادران انقلاب خوانده اند شاید اشتباه نکرده باشند اما در اینکه دلسوزترها را دایه خوانده اند اشتباه محض کردند چرا که وظیفه ی شان شناخت و معرفی پدر انقلاب( ولایت) بود که شیطان نگذاشت انها به دنبال پدر دویده ودستشان را از دست پدر انقلاب جدا نکرده تا طعمه گرگان شوند. والسلام علی من اتبع الهدی والسلام علیکم ورحمه الله وبرکاته