📄 حال وارد حوزه اسلام میشویم، و به احادیثی بر میخوریم که اهل بیت علیهم السلام فرموده اند کسی غیر از ما لایق امامت و حکومت کردن نیست. و شیعیانی که ولایت غیر معصوم را بپذیرند آنها از دین خارج شده اند. قطعأ این مطلب صحیح و جزو مسائل اعتقادی شیعه است. اما بهتر است با دقت بالا و تأمل بیشتری در مطالب برداشت داشته باشیم. 📄 قطعأ چیزی که ضد انقلاب امروز در صدد القای آن است اینکه بگوید انقلابیون ولایت غیر معصوم را پذیرفته و در نتیجه منحرف هستند و از دین خارج شده اند! 📄 سؤالی که مطرح میشود این است : آیا انقلابی ها معتقد به عصمت الهی و علم غیب و مقام امامت الهی بنیان گذاران انقلاب اسلامی هستند؟! 📄 آیا نواب اربعه امام زمان عج که مستقیمأ با شخص امام در ارتباط بوده اند به منظور این بوده که آنها صاحب مقام عصمت الهی و علم غیب و امامت الهی بوده اند!؟ یا فقط افراد معمولی بوده که انتخاب شده اند تا فقط رابطی باشند میان امام و شیعیان؟! 📄 حال، آیا در این زمان‌، که نیابت عامه دارد، و هیچ ادعایی هم در مورد ارتباط با حضرت نداشته و برگزیده علما و رجال دینی است تا جامعه و دستگاه سیاسی را رهبری کند تا مسیر منحرف نشود آیا انقلابیون برای این بزرگواران قائل بر امامت الهی و عصمت الهی و علم لدنی هستند!؟ مطلقا خیر ♦️ برمیگردیم بر سر مسئله انقلاب و قیام.. این افراد میگویند ائمه اطهار علیهم السلام به طور مطلق هرگونه قیام و انقلابی را نفی و رد کرده و آن را انحراف معرفی کرده اند! اولأ این افراد باید مطلق بودن هرگونه قیام را ثابت کنند.. ثانیأ دسته ای از این روایات تخصیص خورده برای زمان های خاص خودشان هستند نه مطلق.. ثالثأ از این روایات نمیتوان اعتقاد برداشت کرد چون یا خبر واحد هستند یا به لحاظ سندی ایراد دارند رابعأ با پذیرش ظواهر موجود و چشم پوشی از سند آنها، مفاد این روایات به هیچ وجه در مورد رد قیام علیه باطل و طاغوت نیست. چه بسا اخبار متعددی در جهت قبول و پذیرش و تشویق جنبش های شیعی علیه طواغیت از جانب معصومان علیهم السلام داریم. و این خود نشانگر آن است که روایات متضاد تخصیص خورده برای زمان های خودشان هستند. از این جهت : ♦️ اکثر روایات نهی قیام برای زمان امام صادق ع است. و با بررسی تاریخی متوجه میشویم که در آن زمان برخی از صحابه امام صادق ع دچار جو زدگی و احساسات شدید بوده اند. با بررسی متون تاریخی متوجه میشویم که در زمان امام باقر ع و امام صادق ع شرایط سیاسی حساسی بوده چنانکه بنی امیه و بنی عباس در نزاع با یکدیگر بوده و دو امام بزرگوار با صدور این دستورات ( نهی قیام ) در صدد ایجاد شبکه های منسجم شیعی در شهر های مختلف بوده و هر گونه قیامی در این میان منجر به فروپاشی نهضت میشده ضمن اینکه در زمان تنش میان بنی امیه و بنی عباس امام باقر ع و امام صادق ع فرصت آن را داشتند تا با حواس پرتی این دو گروه، معارف اسلامی و علوم را ترویج داده و شاگردان بسیاری پرورش دهند نکته مهم : در کنار تمام این فعالیت ها، اما ائمه ( باقر و صادق علیهم السلام ) از جنبش هایی قوی و تابع امر خود حمایت کرده و حرکات آنها را در جهت اضمحلال جریان های امیه و عباس تشویق کرده اند. اما در مقابل افراد خود رأی و قدرت طلب و سر به هوا و منحرف ایستاده و به مردم و صحابه خود نسبت به فتنه آنها هشدار داده اند. برای یک نمونه مثال شخصیت ابومسلم خراسانی که امام صادق ع حرکت آن را انحرافی دانست و به شیعیان فرمود او را یاری نکنند. که بعد ها شخص ابومسلم خراسانی از جو سیاسی میان بنی عباس و بنی امیه سؤ استفاده کرد و جهت کسب قدرت و شهرت روایات را به خود اختصاص داد و طرفدارانش او را مهدی موعود خواندند در نتیجه از مدعیان شد. ⬇️ ادامه دارد... 👈 👇 http://sapp.ir/basiratezohor بصیرت ظهور &ایتا👇 eitaa.com/basiratezohor