به نام خدا روح و اراده یِ انسان, زمانی بزرگ و کامل خواهند شد که هیچ دلبستگی به غیر خدا وجود نداشته باشد عبودیت انسان کامل عبودیت مطلق دانسته شده است، بدین معنا که از انانیت خود خارج گشته و در ذات و صفات خدا فانی گشته[40] و به مقام کمال انقطاع الهی (الهی هب لی کمال الانقطاع الیک)[41] رسیده است. [40] قیصری، شرح فصوص الحکم، ۱۳۷۵ش، ص۳۳۸- ۳۳۹. [41] ابن طاووس، الاقبال الاعمال، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۲۹۹. (راه نجات, انجام واجبات و ترک محرمات است) كانال بصيرت نامه(عرفان و سیرو سلوک) @basiratnameh مَن عَرَفَ نَفْسَهُ فَقَد عَرَفَ رَبَّهُ