در این گیر و دار جنگ‌نرم که فتنه‌گران به راحتی جای جلاد و شهید را عوض می‌کنند، برخی مسئولان به چه می‌انديشند؟! ملااحمد نراقی شعر زیبایی در کتاب معراج السعاده دارند؛ تقدیم به محضرتان: آنکس که بداند و بخواهد که بداند خود را به بلندای سعادت برساند (لعلکم تتقون! خواستن، توانستن است. مسئولانی که اراده بر شناختن و شناساندن حق از باطل دارند. ضمانت اجرایی، ضعف و قدرت اراده‌هاست) آنکس که بداند و بداند که بداند اسب شرف از گنبد گردون بجهاند (برخی نوجوانان و جوانان جاهل زمان پهلوی که میکده پاتوق‌شان بود اما با تماشای فروپاشی هیمنه طاغوت، زرشناس شدند و با اهدای جان در دفاع مقدس، مشرف به محضر خداوند شدند) آنکس که بداند و نداند که بداند با کوزه ی آب است ولی تشنه بماند (نمونش خشک مقدسان سکولار که همش ناله ظهور حضرت مهدی سر می‌دهند ولی غافل از اینکه میدان بازی هست ولی آنها مرد عمل نیستند) آنکس که نداند و بداند که نداند لنگان خرک خویش به مقصد برساند (برخی افراد کم‌اطلاع از معارف اما با اعتماد به نفس و همت بالا مثل سالخوردگانی که در مناطق دورافتاده هستند و توان استفاده از ابزارهای ارتباطی نوین را ندارند و یا برخی افراد بی‌سوادی که در غرب زندگی می‌کنند ولی پاکدامن مانده‌اند) آنکس که نداند و بخواهد که بداند جان و تن خود را ز جهالت برهاند (نوجوان پاکی که نمی‌تواند راهنمایی در فضای مجازی بی‌صاحب پیدا کند) آنکس که نداند و نداند که نداند در جهل مرکب ابدالدهر بماند (ابن ملجم‌های گذشته و معاصر مثل داعش، سلفیه و وهابیت) آنکس که نداند و نخواهد که بداند حیف است چنین جانوری زنده بماند. (برخی هوادارانِ متعصب اندیشه پوزیتویست مثل غربگرایانی که اگر هزار بار بمیرند و زنده شوند، تا روز قیامت و تحت هر شرایطی ولو تخلف، نیرنگ، پاره‌کردن برجام و.. بازهم به دشمن اعتماد دارند!🤔)