به نام خالق گیتی یک شرکت خودروسازی در یکصد و دهمین سال تاسیسش، محصولی با عنوان چنتودیچی تولید کرد. این خودرو 9 میلیون دلار قیمت داشته و از شتاب صفر تا 300 کیلومتر برساعت در 13 ثانیه و از توان تقریبی 1600 اسب بخار برخوردار است! (پراید و پیکان کمتر از 100 اسب بخار قدرت دارند). چقدر برای رئیس یک دانشگاه دولتی در ایران خوشایند است که دانشجویانش تمامِ زندگی خود را وقف ساختن چنین خودرویی کنند و موفق شوند؟ بسیار زیاد! و لو یک یا چندین سال زمان بطلبد! فرض کنیم که پس از سه سال تلاش، توانستیم این محصول را تولید کنیم؛ آخرش که چه؟ آن شرکت خارجی در این سه سال یقینا محصول یا محصولات دیگری را تولید کرده. نهایتش این است که وقتی محصول تولید شده ما را ببینند، می‌گویند سه سال قبل ما این محصول را تولید کرده بودیم؛ بیخود خودتان را به زحمت انداختید! کجای کارید؟ امسال‌ مدل بسیار پیشرفته‌تر آن را تولید کرده‌ایم. این مساله حکایت از ارتباط هزاران ساله ما با خالق این دنیا دارد! اگر شرکت ایتالیایی به ریش ما می‌خندد، خداوند به ریش همه دانشمندانی می‌خندد که تمام عمر خود را وقف شناختن این عالَمِ خاکی می‌کنند! خداوند ۰ تا ۱۰۰ دنیا را از هیچ آفریده، آنوقت یک دانشمند پوزیتویست با تمام وجود افتخار می‌کند: ۱۰۰ نوع زالو، ۳۰۰ نوع جلبک، ۵ معدن نقره، ۵۰ میلیارد ستاره و.. کشف کرده است و در برابر خداوند خودنمایی و فخرفروشی می‌کند که من پروفسور هستم! خوب است چیزی خلق نکرده، فقط مخلوقات خدا را شناسایی کرده! منظور: هدف خداوند از خلقت، تربیت کردن موجوداتی وارسته شبیه به خودش است. انتخاب سخت انسان در شبیه خداشدن و یا شبیه حیوانات شدن هست! از طرفی، چون انسان موجودی اجتماعی است، تا زمانی که نتواند یک محیط و جامعه دینی برای تکامل خود فراهم کرده و از آن حراست کند، فقط شعار دینداری سرداده! نتیجه: ایرانیان (صاحبان واقعی جمهوری اسلامی ایران) اولین افراد در طول تاریخ هستند که به هر قیمتی از جامعه دینی خود دفاع کرده‌اند و امروز به دلیل برگزاری انتخاباتی پرشور، جشنی حقیقی است که ارزشش از تمام تاریخ زندگانی بشر بیشتر است. جامعه دینی هیچ پیامبری با معجزات گوناگون پایدار نماند، حتی ملک سلیمان! اما ایرانیان بدون پیامبران و معجزات‌شان توانستند دهان استکبار جهانی و منافقین داخلی را به معنای واقعی کلمه به خاک مالیده و چهل سال با صورت سرخ، از جامعه خویش دفاع کنند. ایرانیِ عزیز، اذیت شدن تو در گرفتاری‌های عمدی منافقین، بی‌پاسخ نخواهد ماند، خدایی هست که حال و روزت را می‌بیند، همان خدایی که فراموشکار نیست و رفتار نیک را چندبرابر پاداش می‌دهد. ایرانی: پاینده مانی و جاودان.