✍سربلندی یوسف در امتحان الهی یوسف از میدان این مبارزه رو سفید درآمد به سه دلیل: نخست این‌که خود را به خدا سپرد و پناه به لطف او برد، «قال معاذ الله»؛ و دیگر این‌که قدرشناسی و خیانت نکردن نسبت به عزیز مصر که در خانه‌ او زندگی می‌کرد؛ هم‌چنین شکر‌گزاری نسبت به نعمت‌های بی پایان خداوند که او را از قعر چاه به محیط امن و آرامی رسانید؛ از‌این‌روی وی را بر آن داشت که به گذشته و آینده خویش بیش‌تر بیندیشد و تسلیم طوفان‌های زودگذر نشود. سوم این‌که خودسازی یوسف و بندگی توام با اخلاص او، به او قوت و قدرت بخشید که در این میدان بزرگ در برابر وسوسه‌های مضاعفی که از درون و برون به او حمله‌ور بود، زانو نزند. این خود درسی است برای همه انسان‌های آزاده‌ای که می‌خواهند در میدان جهاد نفس بر این دشمن خطرناک پیروز شوند. یقیناً اگر بارها و بارها حضرت یوسف (علیه‌السلام) به چنین ابتلائات و امتحاناتی می‌افتاد، سربلند و سرافراز بیرون می‌آمد؛ چراکه علم و ایمان و تربیت انسانی و ملکات فاضله اخلاقی و هم‌چنین مقام نبوت و معصوم بودن حضرتش از گناه و امداد غیبی و کمک معنوی که به دنبال غلبه بر هوای نفس خویشتن، همراه انسان می‌شود، مانع ارتکاب چنین گناهی می‌شود.