📌 لب‌تشنه رفتن تا خدا، معنای عباس ▫️ از سوی فرات می‌آید. مشک‌به‌دست و با لب‌هایی ترک‌خورده…  آب از چشمان پر از نجابتش شرمنده می‌شود. آنگاه که دستانش به لب‌های خشکیده نزدیک شد، دو‌ کَفَش پر‌ از آب زلال… اما تصویر خیمه و رقیه در نگاهش بر عطش غالب گشت... رسالت او تنها آب بود و سقّا بودن… این همان فرمان امامش است. عباس، آنکه فرات هم از او شرمنده است… 🏴 تاسوعای حسینی، روز پای‌مردی و وفاداری تسلیت باد. #⃣ نهم #محرم ؛ #حضرت_عباس