مهربانی امام هادی علیه السلام امام بسیار مهربان بود و همواره در رفع مشکلات اطرافیان تلاش مى‏ کرد و حتى گاه خود را به مشقت مى‏ انداخت . آن هم در دورانى که شدت سخت‏ گیرى ‏هاى حکومت بر شیعیان به اوج خود رسیده بود . « محمد بن على » از « زید بن على » روایت مى ‏کند : « من به سختى بیمار شدم و شبانه ، پزشکى براى درمان من آوردند . او نیز دارویى برایم تجویز کرد . فرداى آن روز هر چه گشتند ، نتوانستند آن دارو را بیابند . پزشک دوباره براى مداواى من آمد و دید حالم وخیم ‏تر شده است ، ولى چون دید دارو را به دست نیاورده ‏ام ، نا امیدانه از خانه‏ ام بیرون رفت . اندکى بعد فرستاده امام هادى ( ع ) به خانه ‏ام آمد . او کیسه ‏اى در دست داشت که همان دارو در آن بود . آن را به من داد و گفت : ابوالحسن به تو سلام رساند و این دارو را به من داد تا برایت بیاورم . او فرمود : آن را چند روز بخور تا حالت بهبود یابد . دارو را از دست او گرفتم و خوردم و چندى بعد به کلى بهبود یافتم » . ( 1 ) احترام به اهل دانش ‏ امام ، به مردم به ویژه دانشمندان و اهل علم احترام فراوان مى ‏گذاشت . در تاریخ آمده است : روزى امام در مجلسى نشسته بودند و جمعى از بنى هاشم ، علویان و دیگر مردم نیز در آن مجلس حضور داشتند که دانشمندى از شیعیان وارد شد . او در مناظره ‏اى اعتقادى و کلامى ، تعدادى از ناصبیان و دشمنان اهل‏بیت : را مجاب و رسوا ساخته بود . به محض ورود این شخص به مجلس ، امام از جاى خود برخاست و به نشانه احترام به سویش رفت و او را نزد خود در بالاى مجلس نشانید و با او مشغول صحبت شد . برخى از حاضران از این رفتار امام ناراحت شده و اعتراض کردند . امام در پاسخ آنان فرمود : اگر با قرآن داورى کنم ، راضى مى‏ شوید؟ گفتند : آرى . امام تلاوت فرمود : ( اى کسانى که ایمان آورده ‏اید ، هنگامى که به شما گفته شد : در مجلس جا براى دیگران باز نمایید ، باز کنید . تا خداوند [ رحمتش را ] برایتان گسترده سازد . و چون گفته شد برخیزید ، برخیزید تا خداوند به مراتبى [ منزلت ] مومنانتان و کسانى را که علم یافته‏ اند بالا برد ) ( 2) و نیز فرموده است : ( آیا کسانى که دانشمند هستند با آنان که نیستند برابرند؟ ) ( 3) خداوند مومن دانشمند را بر مومن غیر دانشمند مقدم داشته ، همچنان که مومن را بر غیر مومن برترى داده است . آیا به راستى آنکه مى ‏داند و آنکه نمى ‏داند ، مساوى است؟ پس چرا انکار و اعتراض مى ‏کنید؟ خدا به این مومن دانشمند برترى داده است . شرف مرد به دانش اوست ، نه به نسب و خویشاوندى‏ اش . او نیز با دلایلى محکم که خدا به او آموخته ، دشمنان ما را شکست داده است . ( 4)