چون دانه های از هم گسیخته تسبیح که فرو میچکد بر پای دلی که مشوش است از شنیدن خبری؛ پریشانم! حتما چند دانه ام گم خواهد شد در کوچه پس کوچه های دلواپسی دیگر کامل نیستم پاره هایی از من در اضطرارِ گسستنِ رشته افکارم؛ گم شدند کاش باور کنند مرا ! من سر به هوا نبودم که نود و نه دانه ام ناقص شد کاش دستی دانه هایم را به هم پیوند بزند با همین گم کرده دانه هایم مرا به من پیوند بزند.... @bavareparvanegi