◼️ امام سجاد و جامعه بعد از عاشورا ✍عباد بصری در راه مکه با امام سجاد علیه‌السلام برخورد کرد و گفت: جهاد و سختی‌های آن را رها کرده‌ای و به حج و راحتی آن روی آورده‌ای! سپس این آیه را خواند: إِنَّ اللَّهَ اشْتَرَى مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنْفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَيَقْتُلُونَ وَيُقْتَلُونَ. (آیه ۱۱۱ توبه) امام علیه‌السلام فرمودند آیه را کامل کن؛ و خودشان آیه بعد را خواندند: التَّائِبُونَ الْعابِدُونَ الْحامِدُونَ السَّائِحُونَ الرَّاکِعُونَ السَّاجِدُونَ الْآمِرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّاهُونَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ الْحافِظُونَ لِحُدُودِ اللَّهِ وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنينَ (۱۱۲ توبه) بعد فرمودند هرگاه کسی را با این اوصاف یافتیم جهاد همراه او از حج برتر خواهد بود. ▪️ تأملاتی چند پیرامون این گفتگو: ۱- شرایط زمان و مردمان دوره امامت زین‌العابدین (ع) را می‌توان از این گفتگو دریافت. ۲- مردمان آخرین فرصت تاریخی برای رهایی از فتنه بنی‌امیه و جلوگیری از استمرار ستم امویان و تبعه آنان را در قیام اباعبدالله و روز عاشورا با بی‌تفاوتی یا مقابله با امام شهیدان ازدست‌داده‌اند. ۳- بعد از حادثه کربلا جامعه اسلامی از نظر سیاسی، فرهنگی، اجتماعی سخت دچار گسست شده است چه در مکه و مدینه، چه در عراق، چه در شام و چه در ایران! ۴- قیام‌های بی‌حاصل، جنگ قدرت، وضعیت روحی و احیاناً پشیمانی ناشی از رها کردن منجی بزرگ با اوصاف بی‌مانندی همچون اباعبدالله و همراهی یا حداکثر سکوت در برابر جنایت بی‌سابقه در کربلا، سرخوردگی و تخدیر فرهنگی، سرکوب و جنایت مستمر حاکمان اموی و مروانی از شاخصه‌های مهم این دوره است. ۵- تندروهای بی‌منطقی که نه امام را می‌شناسند نه زمان را! برخی فرصت‌طلبانه و قدرت‌طلبانه و برخی ریاکارانه امام را به قیام دعوت می‌کنند. ۶- مواجهه فوق نمونه‌ای از گفتگو با امامی است که زخم‌های بدن او را در ورود به کوفه که ناشی از غل و زنجیر حرامیان حکومت شام بوده شاهد بوده‌اند و سختی‌های غیرقابل درک و توصیف آن امام مظلوم را در شام، بعد از همه مصائب کربلا و نیز ایستادگی و کلمات و خُطب روشنگر و رسواگر او را در افشای ماهیت یزید و امویان را دیده یا شنیده‌اند و اینک بی‌شرمانه او را به راحت‌طلبی و فرار از جهاد متهم می‌کنند! ۷- واکنش امام در برابر این ریاکاری‌ها و تخطئه‌های مغرضانه، نه شکایت و کیفر است که هدایت و روشنگری است. ۸- شیوه و سلوک امام سجاد علیه‌السلام در بازسازی این جامعه و احیای هویت آن و مدیریت بحران‌های فراوان این جامعه بزرگ بعد از عاشورا، الگوی منحصربه‌فرد مدیریت فرهنگی و سیاسی نظام فروریخته بعد از جنگ است. جنگی که یک‌طرفش حق مطلق و سوی دیگر باطل مطلق بوده است که البته در لفاف پیچیده نفاق خود را پنهان کرده بود. صبوری بی‌مانند، اخلاق بی‌مثال، صلابت به‌موقع در برابر ظلم و سکوت عالمان، گذشت و مهربانی فراتر از تصور و تحمل، صیانت حکیمانه جامعه از فتنه‌ها و خطرات، اهتمام به تربیت مردان و زنان بزرگ، جود و سخا، بخشی از زندگی امامی است که خالق صحیفه سجادیه است. بزرگ‌مردی که وجدان بشری به او اوصاف «زین‌العابدین»، «سید الزاهدین»، «سید المتقین»، «سجاد»، «زین الصالحین» و ... داده است و این‌ها القاب اهدایی حکومتی نیست، بیشتر آن‌هم توصیف شیعیان و آنان که به امامتش می‌شناسند نبوده است، مُشکی بوده که شامه شاهدان نتوانسته انکارش کند و صدالبته خداوند و رسولش بر این اوصاف شاهدند. شهادت او را بر همه اهل زمین و زمان، ارض و سما، ملک و ملکوت باید تسلیت و تعزیت گفت. 🏴 دکترغلامحسین الهام 🌷🕊 ☫ @bazgashtaznimehrah ☫ eitaa.com/bazgashtaznimehrah👈ایتا