🔴 واقع بینی در همکاری با شرق (۲) ✍️ علی اکبر جوانفکر در ماجرای سوریه و از روز اول، روسیه گفته است که ما هیچ اقدامی علیه اسرائیل انجام نمی دهیم و اجازه نخواهیم داد که اقدامی نیز انجام شود و تمام کارهای ما در سوریه در چارچوب همکاری با اسرائیل خواهد بود، این در حالی است که ایران می گوید حضورش در سوریه، در دفاع از خط مقاومت در برابر اسرائیل است و برای همین منظور نیز پذیرفته است در کنار روسیه قرار بگیرد!! اکنون پس از ده سال از حضور ایران در سوریه، حتی یک گلوله هم علیه اسرائیل شلیک نمی شود و ما نیز باید از سوریه خارج شویم، در حالی که این کشور تحت اختیار و تسلط روسیه قرار گرفته است. ما باید بپذیریم که سرمایه داری جهانی بر روسیه و چین تسلط دارد. تمام اقتصاد چین را سرمایه داران آمریکایی مدیریت می کنند و اگر سرمایه داران آمریکایی از چین خارج شوند، هیچیک از شرکت های چینی قادر به ادامه کار در سطح کنونی نخواهند بود. دعوای ترامپ هم بر سر فراخوانی سرمایه داران آمریکایی از چین بود تا مشکل بیکاری را در آمریکا حل کند. سرمایه داری جهانی می خواهد دنیا را که آمریکا نیز یک گوشه از آن است، با وضع موجود اداره کند. به این معنا که دلار حاکم باشد و جریان انتقال ثروت به مرکز سرمایه داری تداوم یابد، بنابراین تا وقتی شعار آزادیخواهی و دمکراسی حقیقی و ارزشهای انسانی از یک جایی بلند نشود، محال است که هیات حاکمه چین و روسیه، علیه این نظام موضع بگیرند یا سخنی بگویند. چین و روسیه هرگز و در هیچ نقطه ای از جهان معادلات جهانی را برهم نزده اند. مگر چین و روسیه مدعی جانبداری از برنامه هسته ای ایران نبوده اند و مگر همین ها برجام را امضاء نکردند؟ و مگر قطعنامه هایی که علیه ایران صادر شده، به امضاء چین و روسیه نرسیده است؟ در حالی که همزمان با ایران اظهار دوستی می کردند، از پشت به ایران خنجر زدند. این یک طراحی است که باید ابعاد آن را به درستی بشناسیم و بی دلیل به این و آن امیدهای واهی نبندیم. انجام کار اقتصادی با سیستمهایی که چین، روسیه، تاجیکستان، قرقیزستان، هند، قزاقستان، ازبکستان، افغانستان و پاکستان دارند اصلا امکانپذیر نیست. در کشورهای عضو اکو که به هم خیلی نزدیکتر هستیم هنوز نتوانسته ایم چند گام جدی در جهت همکاری های اقتصادی و کاهش آثار سلطه سرمایه داری جهان بر این کشور برداریم. اکنون ۲۰ سال است که تلاش می کنیم یک سری مبادلات بانکی با روسیه برقرار کنیم اما غیرممکن بوده است، در حالی که همین روسیه در حال تجارت وسیع با اروپایی هاست و مشکلی با هم ندارند! مذاکرات پیمان شانگهای نشان می دهد که هیچ ایده اقتصادی موثری روی میز نیست و عمدتا تقویت همان جریان امنیتی است که چین دارد آن را به دیگران گره می زند تا مانع از فشار روسیه شود. ممکن است پذیرش ایران به عضویت در شانگهای در این مقطع از زمان ، متاثر از ملاحظات مربوط به انعقاد قرارداد ۲۵ ساله میان ایران و چین باشد و البته این قرارداد نیز دقیقا در طرح نظام سرمایه داری جهانی، اتفاق افتاده است و الا آنها اجازه امضاء آن را نمی دادند. به این معنا که هدف قرارداد، مهار و کنترل ایران در چارچوب منویات نظام سرمایه داری است. همچنین باید توجه داشت که اگر روسیه در ادعای ضد امپریالیست بودن خود صادق بود، باید از قدرت گازی اش برای فشار بر اروپا جهت برداشتن تحریم ها و پایان دادن به ظلم ها و بی عدالتی ها در آفریقا استفاده می کرد یا چین اگر واقعا ضد امپریالیست بود، باید هزاران میلیارد دلار ذخایر ارزی خود را برای پایان دادن به سلطه دلار، به کار می گرفت و آن را در بازار نقد می کرد. نباید دچار اشتباه در محاسبه شویم و چین و روسیه را دو کشور ضد امپریالیست به حساب بیاوریم و با این نگرش با آنها وارد همکاری شویم. باید توجه کنیم که محال است سیستم های حکومت چین و روسیه بپذیرند ایران یک کشور پیشرفته باشد. همکاری ایران با همه پیمانهای منطقه ای و جهانی از جمله شانگهای یک امر مفید و ضروری است اما نباید این همکاری به عنوان دستاوری بزرگ به ملت معرفی شود و ماهیت و اهداف اصلی این پیمانها به فراموشی سپرده شود و از آنها انتظارمعجزه داشت!a_javanfekr 🌷🕊 ☫ @bazgashtaznimehraheitaa.com/bazgashtaznimehrah👈ایتا