خـاک مـزارت را { سُـرمـهٔ } چـشـمـانـم می‌کنم ؛ بـو می‌کشم ، «بـوے بـهـشـت» می‌دهد ؛ ایـن خـاک قدمگاه مـادرم زهـراست . . . شـب بـه شـب مـادرانـه دسـت بر سرت می‌کشد ؛ و صـبـح به صـبـح مـادرِ چـشـم‌بـه‌راهـت را آرام می‌کـنـد . . . مـادر اسـت دیـگـر ، سے چـهـل سـال اسـت درب خـانـه‌اش بـاز است ؛ مبادا علےاکبرش پشت در بماند . . . اگـر تسلّےٰ دادن حضرت زهرا نبود ، دق می‌کـرد . سـخـت اسـت ؛ سـخـت اسـت سـال‌ها چَـشـم بـه در ماندن ، در انـتـظـار پلـاکے ، چـفـیـه‌ای ، پیراهنے ماندن ؛ سـخـت اسـت هـر لـالـهٔ گمنامے کـه از راه می‌رسد ، زیـر لـب با خـود بگویی : شـاید همین باشد . . . اے ستارهٔ گمنامِ زمین و خورشـیدِ خوشنامِ آسمان ! می‌دانـم بـه زودی بـرخواهے گشت ، می‌دانـم ، کمے صـبـر سـحـر نزدیک است ، چیزی تـا صـبـح ظـهـور مـولـایـمـان مـهـدی نمانده ؛ تـا آن روز در ایـن تاریکے دنیا ، چـراغِ راهم شو . . . ✍️ #معین #شهید_گمنام { شـمـا صـداے مـادر بـزرگـوار شـهـیـد حسین زینال‌زاده را می‌شنوید . . .🥀 }