🔻بی‌تردید جنگ پدیده‌ای سیاه، پراندوه و تلخ است. اکنون که جنگ در کشور اوکراین جریان دارد و به لطف پوشش رسانه‌ها از نزدیک بیننده‌ی این رخداد تلخ و رنج و آوارگی مردم اوکراین هستیم، خوب است به چند نکته بیاندیشیم: 1⃣ بیش از ده سال است که گروهی وطنفروش، رهبران آمریکا را به یورش به میهن ما برمی‌انگیزند. این روزها پیوسته مردم آواره و ترسان و گریان اوکراینی را در تلویزیونها می‌بینیم. اینها قرار بود مادران و دختران و همسران و پدران و برادران ما باشند!! اکنون احساسمان به آن وطنفروشان چیست؟ 2⃣ آنچه در افغانستان، یمن و سوریه رخ داد، دهها برابر بدتر از این جنگ بود. آیا کودکان گرسنه را در افغانستان و یمن دیدیم؟ دختران تجاوزشده را دیدیم؟ خانه‌های ویران را دیدیم؟ آیا برای آنها هم بغض کردیم؟ 3⃣ جهان پیشرفته همه چیزش بر پایه‌ی خودخواهی و نژادپرستی ساخته شده است. پیشرفتش را هم وامدار همین خودبرتربینی و خودخواهی است. ویدیوی های منتشر شده از گزارشگران غربی نشان می‌دهد این گزارشگران از این آزرده هستند که چرا این تلخیها نه برای مردم [وحشی] خاورمیانه، بلکه برای اروپاییهای سفید و متمدن رخ می‌دهد! در سده‌ی ۲۱ میلادی خودبرتربینی خود را جار می‌زنند. همین تلویزیونها، گروه کوچک میهن‌پرستان خشن اوکراینی را همچون قهرمانان افسانه‌ای نمایش می‌دهند، ولی آنگاه که نوبت به ما می‌رسد، ما را وا می‌دارند که عزت‌طلبی و میهن‌پرستی را پست بشماریم و کنار بگذاریم! 🔻 راهبرد جنگی کشورهای پیشرفته، چه در جنگ سخت (نظامی) و چه در جنگ نرم (فرهنگی-رسانه‌ای) این است که تو خودت را تهی کن تا شکست دادنت دشوار نباشد! جنگ‌افزار هسته‌ای، موشک نقطه‌زن، پهباد (در حوزه‌ی نظامی) و حس میهن‌پرستی، تعصب هواداری از وطن، شور همبستگی ملی (در حوزه‌ی فرهنگی) نداشته باش، تا من هرگاه اراده کردم، آسان تو را شکست دهم! 🇮🇷بدون مرز @bedonemarz @bedonemarz