در صحيح؛ ۹. ابوحاتِم بن حبّان در صحيح؛ ۱۰. محمد بن عيسي تِرمذي در صحيح؛ ۱۱. عبداللَّه بن احمد بن حنبل؛ او فرزند احمد بن حنبل شيباني يكي از پيشوايان بزرگ اهل تسنّن است كه گاهي برخي از علما او را بر پدرش ترجيح مي‌دهند. وي اين حديث را در بخش زيادات مسند احمد و زيادات مناقب احمد ذكر كرده است. ۱۲. ابوبكر بزّار، نگارنده المسند؛ ۱۳. نَسائي، نگارنده الصحيح؛ ۱۴. ابويعلي موصلي، نگارنده المسند؛ ۱۵. محمّد بن جرير طبري، نگارنده تاريخ و تفسير؛ ۱۶. ابوعَوانه، نگارنده الصحيح؛ ۱۷. ابوشيخ اصفهاني، نگارنده طبقات المحدّثين؛ ۱۸. ابوالقاسم طبراني، نويسنده معجم‌هاي سه گانه؛ ۱۹. ابوعبداللَّه حاكم نيشابوري، نگارنده المستدرك علي الصحيحين؛ ۲۰. ابوبكر شيرازي، نگارنده كتاب الألقاب؛ ۲۱. ابوبكر بن مردويه اصفهاني، نگارنده تفسير؛ ۲۲. ابونعيم اصفهاني، نويسنده حلية الأولياء؛ ۲۳. ابوالقاسم تنوخي؛ وي كتابي جداگانه در ذكر اسناد حديث منزلت نگاشته است. ۲۴. ابوبكر خطيب بغدادي، نگارنده تاريخ بغداد؛ ۲۵. ابن عبدالبرّ، نويسنده الإستيعاب؛ ۲۶. بغوي؛ وي در نزد اهل تسنّن به محي السنّه معروف است. كتاب مصابيح السنه را او نگاشته است. ۲۷. رزين عبدري، نويسنده الجمع بين الصحاح؛ ۲۸. ابن عساكر، نويسنده تاريخ مدينة دمشق؛ ۲۹. فخر رازي، نويسنده التفسير الكبير؛ ۳۰. مجدالدين بن اثير جَزَري، نويسنده جامع الأصول؛ ۳۱. عزّالدين بن اثير، نويسنده أُسد الغابه؛ ۳۲. ابن نجّار بغدادي، نويسنده تاريخ بغداد؛ ۳۳. نَوَوي نويسنده شرح صحيح مسلم؛ ۳۴. ابوالعبّاس محب الدين طبري، نويسنده الرياض النضره في مناقب العشرة المبشّره؛ ۳۵. ابن سيّد الناس، نگارنده سيره؛ ۳۶. ابن قيّم جوزيه، نگارنده سيره؛ ۳۷. يافعي، نويسنده مرآة الجنان؛ ۳۸. ابن كثير دمشقي، نويسنده تاريخ و تفسير؛ ۳۹. خطيب تبريزي، نويسنده مشكاة المصابيح؛ ۴۰. جمال الدين مزّي، نويسنده تهذيب الكمال؛ ۴۱. ابن شحنه، نويسنده تاريخ معروف؛ ۴۲. زين الدّين عراقي محدّث معروف، مؤلف كتاب‌هاي مختلف، از جمله الألفيه في علوم الحديث؛ ۴۳. ابن حجر عسقلاني، مؤلف كتاب‌هاي گوناگون؛ ۴۴. سيوطي، نگارنده كتاب‌هاي بسياري مانند تفسير الدر المنثور و غير آن؛ ۴۵. دياربكري، نگارنده تاريخ الخميس؛ ۴۶. ابن حجر مكّي، نگارنده الصواعق المحرقه؛ ۴۷. متقي هندي، نگارنده كنز العمّال؛ ۴۸. مَنّاوي، نگارنده فيض القدير في شرح الجامع الصغير؛ ۴۹. ولي اللَّه دهلوي، نگارنده كتاب‌هايي مانند كتاب حجة اللَّه البالغه وازالة الخفاء؛ ۵۰. احمد زيني دحلان، نويسنده السيرة الدحلانيّه. البته اين حديث شريف را جز اين افراد، محدّثان، مورخان و مفسّران بسياري در قرن‌ها و طبقات مختلف در كتاب‌هاي خود نقل كرده اند. اين حديث در صحيح بُخاري در دو مورد نقل شده است. محمّد بن بشّار، از غندر، از شعبه، از سعد نقل مي‌كند كه گويد: از ابراهيم بن سعد، از پدرش سعد بن أبي وَقّاص شنيدم كه مي‌گفت: پيامبر خدا صلي اللَّه عليه وآله به علي عليه السلام فرمود: أما ترضي أن تكون منّي بمنزلة هارون من موسي؟ آيا راضي نمي شوي كه براي من همانند هارون براي موسي باشي؟ بُخاري اين حديث را در جاي ديگري اين گونه نقل مي‌كند: مسدّد، از يحيي، از شُعبه، از حكم، از مصعب- مصعب بن سعد بن أبي وَقّاص- هنگامي كه پيامبر اكرم صلي اللَّه عليه وآله براي جنگ تبوك از مدينه بيرون مي‌رفت، علي عليه السلام را در مدينه به جاي خود قرار داد. علي عرضه داشت: آيا بار زنان و كودكان را بر دوش من مي‌گذاري؟ پيامبر فرمود: ألا ترضي أن تكون منّي بمنزلة هارون من موسي إلّاأنّه ليس بعدي نبيّ؟ آيا خشنود نمي شوي كه براي من همانند هارون براي موسي باشي مگر اين كه بعد از من پيامبري نيست؟ #بامان_الله_یاشهیدالله @bedonimarz @bedonimarz