اون تیکه دیالوگ مختارنامه که میگفت : +توچراازقافله‌عشـق‌جاماندی !؟ -راه‌گم‌کردم‌ابواسحاق .. +راه‌بلدی‌چون‌تـوکه‌راه‌گم‌کند؛ نابلدان‌راچه‌گناه ؟! -راه‌رابسته‌بودندازبيراهه‌رفتم هرچه‌تاختم‌؛مقصدرانيافتم! وقتی‌به‌نينوارسيدم؛خورشيدبرنيزه‌بود .. +شرط‌عشق‌جنون‌است . ماکه‌مانديم ، مجنون‌نبوديم! *شرحِ حالِ خیلیامونه(: