(گفتن اللّه اکبر): دستمون رو تا گوش میاریم بالا و میگیم: الله اکبر. ما یه زبان بین المللی داریم؛ زبانِ ایما و اشاره. شما هر جای دنیا اینجوری دستت رو ببری بالا، یعنی: هیج جای دنیا نیست که شما وقتی این کارو انجام بدی، بگن این داره میگه آره. ما اول نماز، یه بزرگ میگیم به کی؟ به چی؟ به شیطان،به نفس،گناه،شهوت پرستی،دنیاطلبی،مقام طلبی به دنیا نه نمیگیما، دنیا خیلی هم خوبه، دنیا مزرعه ی آخرته، ما اومدیم اینجا تا بکاریم و اونور درو کنیم همه این بدی ها رو میندازید پشتِ سر و میگید که نمیخوامشون. پس چی میخوای بنده ی خدا؟! تو این حالت دست ها رو به آسمون نشانه میره...