چرا که در ادبیات قدیم ما متون ادبی بسیاری در این زمینه نوشته شده مثل این شعر سعدی در کتاب بوستان یکی طفل دندان برآورده بود پدر سر به فکرت فرو برده بود که من نان و برگ از کجا آرمش؟ مروت نباشد که بگذارمش چو بیچاره گفت این سخن،نزد جفت نگر تا زن او را چه مردانه گفت مخور هول ابلیس،تا جان دهد همان کس که دندان دهد نان دهد