از دنیا غفلت کردن یعنی از مواهب حیات و مواهب زندگی غفلت کردن و به آن بی‏ اعتنایی کردن؛ این هم یک انحراف دیگر است. مثل بسیاری از گرفتاری‏ هایی که در مجموعه‏ ی دین‏داران در گذشته اتفاق افتاده: اقبال به مسائل اخروی و دینی، و بی‏ توجهی به مواهب عالم حیات و استعدادهائی که خدای متعال در این عالم قرار داده است؛ این هم یکی از انحراف‏هاست. «هو الّذی انشأکم من الارض و استعمرکم فیها»؛ خدا شما را مأمور کرده است به آبادی زمین. آبادی یعنی چه؟ یعنی استعدادهای بی‏ پایانی که در عالم ماده وجود دارد را یکی‏ یکی کشف کردن، آن‏ها را در معرض استفاده‏ ی انسان قرار دادن و انسان را به این وسیله به جلو بردن. این مسئله‏ ی علم و تولید علم و این مسائلی که ما می‏گوئیم، ناظر به این است. #بیانات رهبری در دیدار استادان و دانشجویان کردستان‌ ۲۷/۲/۱۳۸۸ @behyaarstf_ir