🔹دانش بیان، نقطه ی برقراری نسبتی نو با علم کارساز 🔹در روزگاری که انسان جدید، در وجودش شعله ای برافروخته می شود تا با اراده ی معطوف به تغییر و برقراری نسبتی نو با علم و هستی، زندگی را متفاوت از گذشته پی گیرد، و اگر این نسبت با علم برقرار نشود انبوهی از مسائل نظیر آلودگی هوا، مسائل حوزه ی پزشکی و امنیتی و اقتصادی و از همه مهمتر بی معنایی و بی جایی انسان، بر سرش آوار می شود، با این پرسش تاریخی رو به رو هستیم که چرا علی رغم توفیقات مقطعی و ظهور و بروز های کوتاه، ۳۰۰ سال است که نتوانسته ایم طلب علم کارساز را در وجود خود زنده کنیم.در این ویدئو تلاش داشته ایم تا این پرسش را مطرح کنیم. 🔹در این ویدئو با کنار هم گذاشتن دو رویکرد و نگاه متفاوت به صحنه ی کشور، شاهد آن هستیم که خطوط تولید (نظیر خودرو سازی های موجود) با سرمایه های انبوه دولتی(یا احیانا خصوصی) که از خارج به کشور وارد شده اند، نه تنها نتوانسته اند ما را با مسائلمان رو به رو کنند، بلکه سردرگمی را بیشتر کرده اند.اما همزمان آنجا که ما واجد خرد و عقلی شده ایم که چشممان را به قدرو امکان هایمان بازکرد، راهی را طی کردیم که باعث شد بدون اصالت دادن به سرمایه و امکانات، از ساده ترین محصولات دست ساز به سمت فناوری های پیشرفته حرکت کنیم و فرصتی پیدا کنیم تا با خودمان و مسئله های اصلی مان رو به رو شویم و بی جا و مکان نباشیم و فرصتی برای ابراز وجود پیدا کنیم. چرا تولید دانش بنیان در کشور ما راه نمی افتد؟ چرا تولید در کشور ما صرفه ی اقتصادی ندارد؟ لینک جهت مشاهده کیفیت بالاتر در آپارات: https://www.aparat.com/v/VvP9K @behyaarstf_ir