عمرو بن قرظه نیز به همراه سعید بن عبد الله، نگهبانی امام را بعهده گرفتند تا نماز اقامه شود سعید و عمرو بن قرظه آنچنان استوار و کوشا بودندکه هر تیری به سوی امام حسین علیه السلام میآمد، دستشان را سپر آن تیر قرار میدادند، و هر شمشیری که به طرف امام حسین علیه السلام کشیده میشد، قلب و جان را در برابر آن میگذاشتند تا اینکه سعید شهید شد و عمرو پیکرش پر از زخم شد. در این هنگام به امام حسین علیه السلام رو کرد و عاشقانه گفت: «یابن رسول الله اوفیت؛ ای پسر رسول خدا! آیا به عهد خود وفا کردم؟» امام حسین علیه السلام فرمود: «نعم، أنت أمامی فی الجنّة، فأقرئ رسول الله عنّی السّلام، وأعمله أنّی فی الاثر؛ آری، تو جلوتر از من در بهشت هستی. سلام مرا به رسول خدا صلی الله علیه و آله برسان، و به آن حضرت عرض کن که من نیز به دنبال تو خواهم آمد.» او آنقدر با دشمن جنگید تا به شهادت رسید.