❓بفرمائید یک ولیّ خدا چگونه از لغویات پرهیز می‌کند و بطور کلی در امور معمولی زندگی چگونه عملکردی دارد؟ پاسخ: اگر انسان تزکیه‌نفس کرد و از اولیاء خدا شد هر چیزی را که می‌خواهد انجام دهد یا بخورد مثل مریض عمل می‌کند، یک مریض وقتی دارو را می‌خورد بیشتر به نیت اینکه فایده‌ای برایش دارد می‌خورد و هیچ وقت نشده یک مریض ببیند این قرص خوشمزه‌تر است بیشتر بخورد، آن قرص که بدمزه‌تر است کمتر بخورد او همیشه به فکر فایده‌اش است. وقتی ببیند این قرص فایده‌اش برای او زیاد است و طبیب گفته که مثلاً روزی ده تا بخور یا پنج تا بخور یا سه تا بخور به همان تعداد می‌خورد، چه خوشمزه باشد چه بدمزه. یک انسانی که از اولیاء خداست و به مقام کمال رسیده یک چنین حالتی دارد. در تمام کارها، هر کاری که می‌کند، هر برنامه‌ای که دارد، هر غذایی که می‌خورد حتی لباسی که می‌پوشد، بفکر فایده دنیوی است یا فایده اخروی و کار بیهوده نمی‌کند و در آیه شریفه قرآن هست که «وَ الَّذِینَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ» (۱) که شخص مؤمن کار لغو، بیهوده و بی‌فایده نمی‌کند. 🌴گوهر عرفان🌴