*اما یک خبر که در خبرهای این روزها جایی نداشت* 😓 یک ویروس کوچک چقدر مهم شد که همه چیز را تحت الشعاع خود قرار داد، گفتند جامعه آلوده شده، همه مواظبیم تا گرفتار بیماری نشویم توصیه های ایمنی همه جا را پر کرده اند. مدارس تعطیل شده اند. و حالا باز هم هنوز معلوم نیست که چه اتفاقاتی در راه است ... *ولی چند لحظه درنگ* امام زمانمان سالها غایب است، عموما مردم در غفلت، گناه و سختی به سر می برند. اعتقادات دینی در حال سست شدن و معارف دینی رو به ضعف و نابودیست. کانون خانواده ها ویران و دور از اخلاق، صمیمیت و عاطفه گردیده. دروغ، رشوه، اختلاس، کلاه برداری و ناامنی در حد انزجاز جامعه را پر کرده است. همه قلبها آلوده به رذالتهای نفسانی شده. و آخرتی که به آن ایمان نداریم. ولی با همه این مشکلات به اضطرار نیفتادیم و امام زمانمان را صدا نزدیم. نخواستیم خود و فرزندانمان را از این همه گناه و آلودگی های روحی، بی اعتقاد های مذهبی و مشکلات دنیوی نجات دهیم. یک روز را بخاطر وخامت اوضاع چنین جامعه آلوده ای تعطیل نکردیم. و دستمان را به سوی آسمان دراز نکردیم. *می دانید چرا؟* چون به این وضعیت بحرانی و آلوده خو گرفته ایم و راضی شده ایم. ولی دیگر بس است، بیایید همه با هم تلاشی برای رفع این بحران کنیم. خدایا، ما دیگر سرمان به سنگ خورده و از اعمال گذشته خود پشیمانیم. ما را ببخش و امام زمانمان را به دادمان برسان. *بدانیم که تا همه با هم نخواهیم و برای آمدنش تلاش نکنیم او نخواهد آمد و روز به روز اوضاع رو به وخامت بیشتر خواهد رفت.* حال انتخاب با ماست که برگردیم یا همچنان به راه اشتباهمان ادامه دهیم.... اللهم عجل لولیک الفرج🌹🌹